بهترین روش های درمان بیش فعالی کدامند؟
قبلا در مطلبی جداگانه در مورد اینکه بیش فعالی چیست و چه علائمی دارد مفصل صحبت کردیم. در این مطلب به راه های درمان بیش فعالی از دید روانشناسی و روانپزشکی خواهیم پرداخت.
فهرست موضوعات بررسی شده
- راه درمان بیش فعالی چیست؟
- درباره بیش فعالی اطلاعات کسب کنید
- از یک مربی، توصیه های عملی بگیرید
- اولویت بندی خواب اولین قدم برای درمان بیش فعالی است
- رژیم غذایی خوبی داشته باشید
- به طور منظم بیرون بروید
- ورزش روزانه
- مکمل امگا 3 مصرف کنید
- نفس عمیق فراموش نشود
- کایروپراکتیک (درمان دستی)
- غذاهای غنی از منیزیم و ویتامین B
- نقش ویتامین D در درمان اختلال کم توجهی
- افزایش تحرک روده
- استفاده از دارو برای درمان بیش فعالی
- گوانفاسین
- استفاده از مشاوره روانشناسی برای درمان بیش فعالی
راه درمان بیش فعالی چیست؟
توصیه هایی برای درمان بیش فعالی یا اختلال کم توجهی (ADHD) به طور طبیعی.
خب اولین قدم چیست؟؟؟
درباره بیش فعالی اطلاعات کسب کنید
همه چیز را درباره بیش فعالی بدانید.
این کمک می کند تا دریچه متفاوتی روبروی خود ببینید و بدانید که “این اختلال به معنی آن نیست که من تنبل، یا دچار پرخاشگری منفعلانه هستم“.
از یک مربی، توصیه های عملی بگیرید
کار کردن با یک مربی یا درمانگر، برای درمان بیش فعالی بسیار موثر است.
این فرد در دستیابی به مهارت های عملی که برای موفقیت بیشتر در چیزهایی همچون مدیریت زمان به آن ها نیاز دارید، به شما کمک می کند.
تا کنترل بهتری بر زندگی و نشانه های خود داشته باشید و کم تر احساس استرس کنید.
در این جا بهترین گام های عملی برای شروع درمان بیش فعالی و دیگر مشکلات یادگیری به طور طبیعی گفته می شود.
باید همیشه قبل از توقف مصرف یا تغییر داروها یا استفاده از استراتژی های سلامتی جدید، با پزشک خود مشورت کنید.
علاوه بر این، باید با یک متخصص بهداشت کار کنید تا با هدایت شما از طریق این استراتژی ها به شما کمک کند.
این نوشته فهرست جامعی نیست و استرتژی های درمانی دیگری هم وجود دارد که متخصصان سلامت کارکردی برای کمک به افراد مبتلا به بیش فعالی و دیگر اختلالات یادگیری از آن ها استفاده می کنند.
اما به هر حال میتوانید با همین چند قدم ساده و اصولی به خوبی در درمان بیش فعالی موفق باشید.
اولویت بندی خواب اولین قدم برای درمان بیش فعالی است
باید بر روی خوب خوابیدن در یک ریتم منظم تمرکز کنید.
اگر صبح تا دیروقت می خوابید، سعی کنید زود بیدار شوید و در بعد از ظهر خود را واقعا خسته کنید.
حدود ساعت 9 تا 10 شب بخوابید و حدود 6 تا 7 صبح بیدار شوید.
رژیم غذایی خوبی داشته باشید
برای درمان بیش فعالی یک برنامه تغذیه ضدالتهاب را، برطبق آن چه گفته می شود، دنبال کنید.
به طور منظم بیرون بروید
این خیلی مهم است که به طبیعت بروید.
هرروز به یک پارک بروید، پیاده روی طولانی انجام دهید و نفس عمیق بکشید.
طبیعت شفادهنده است و اگر راه هایی برای به طبیعت پیدا کنید، پیشرفت های بزرگی در افزایش تمرکز، یادگیری، و روحیه خود خواهید دید.
ورزش روزانه
نیازی نیست خودتان را در باشگاه های بدن سازی و ورزش های سنگین غرق کنید.
دوچرخه سواری، پیاده روی، وزنه برداری، رقص، یوگا برای درمان بیش فعالی مناسب هستند.
چیزی یا کارهایی را که دوست دارید و بدن تان را به چالش می کشند و لذت بخش هستند را پیدا کنید.
مکمل امگا 3 مصرف کنید
اسیدهای چرب امگا 3 می توانند مهم ترین مکمل برای افرادی باشند که دنبال درمان بیش فعالی هستند.
سعی کنید غذاهایی نظیر گوشت و کره ارگانیک، ماهی و اسپیرولینا (نوعی جلبک سبزآبی و حلزونی شکل) مصرف کنید، که همگی سرشار از امگا 3 هستند.
نفس عمیق فراموش نشود
برای تمرین نفس عمیق کشیدن به طور منظم، وقت بگذارید.
تنفس شکمی داشته باشید. این روش میتواند به ایجاد حس آرامش در شما کمک زیادی کند.
کایروپراکتیک (درمان دستی)
برای بررسی کامل سیستم عصبی و ستون فقرات خود، یک درمانگر کایروپراکتیک خوب پیدا کنید و از درمان توصیه شده پیروی کنید.
غذاهای غنی از منیزیم و ویتامین B
منیزیم به بهبود الگوهای سیگنال دهی قند خون کمک می کند و باعث محافظت سد خونی مغزی می شود.
غذاهای سرشار از منیزیم شامل سبزیجاتی که رنگ سبز تیره دارند، لبنیات ارگانیک، کاکائو خام، و تخمه کدو هستند.
استفاده از این مواد غذایی راهیی مناسب برای درمان بیش فعالی است.
اما باید به طور مستمر استفاده شوند.
همچنین پیشنهاد می کنیم که از داروی برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی استفاده شود.
نقش ویتامین D در درمان اختلال کم توجهی
سطح ویتامین D بدن خود را با قرار گرفتن بیشتر در معرض نور خورشید و/یا مصرف یک مکمل با کیفیت، افزایش دهید.
افزایش تحرک روده
افزایش انسجام و فرکانس حرکت روده، یک مفهوم سم زدایی کلیدی است.
مصرف یک رژیم غذایی ضد التهاب با منابع خوبی از فیبر، همچون دانه چیا و دانه کتان، استفاده از آبگوشت های استخوان، مواد غذایی تخمیر شده، پروبیوتیک ها باعث افزایش تحرک روده ها می شوند.
استفاده از دارو برای درمان بیش فعالی
5 نوع داروی مجاز برای درمان بیش فعالی وجود دارد:
- متیل فنیدات (methylphenidate)
- دگزامفتامین (dexamfetamine)
- لیزدگزامفتامین (lisdexamfetamine)
- آتوموکستین (atomoxetine)
- گوانفاسین (guanfacine)
این داروها درمان دائمی برای اختلال کم توجهی نیستند.
اما می توانند به افراد کمک کنند تا شرایط تمرکز بهتر، تحرک ناخواسته کم تر، و احساس آرامش داشته باشند و مهارت های جدید را بیاموزند و تمرین کنند.
برخی داروها باید هر روز مصرف شوند
اما برخی دیگر می توانند فقط در روزهای مدرسه مصرف شوند.
قطع درمان گاهی برای ارزیابی این که هنوز به دارو نیاز است یا خیر، توصیه می شود.
در صورتی که تا قبل از بزرگسالی بیش فعالی در شما تشخیص داده نشده است، پزشک عمومی و متخصص می توانند درباره داروها و درمان های مناسب با شما صحبت کنند.
چنان چه یکی از این داروها برای شما یا فرزندتان تجویز شد، احتمالا در ابتدا دوز پایینی به شما داده می شود و ممکن است به تدریج افزایش یابد.
شما یا فرزندتان باید برای معاینات منظم به پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شود که درمان بیش فعالی شما به طور موثر درحال اجراست و هر مشکل و عوارض جانبی را بررسی کند.
متیل فنیدات
متیل فنیدات رایج ترین داروی مورد استفاده برای درمان بیش فعالی است.
این دارو به گروهی از داروها که محرک نامیده می شوند تعلق دارد، که با افزایش فعالیت در مغز، به ویژه در مناطقی که نقشی در کنترل توجه و رفتار ایفا می کنند، کار می کنند
متیل فنیدات ممکن است برای بزرگسالان، نوجوانان، و کودکان بالای 5 سال تجویز شود.
این دارو می تواند به عنوان قرص رهایی فوری (دوزهای کم 2 تا 3 بار در روز) یا قرص های رهایی اصلاح شده (که یک بار در روز، صبح ها مصرف می شود، و دوز آن در طول روز آزاد می شود) مصرف شوند.
لیزدگزامفتامین دیگر داروی درمان بیش فعالی
لیزدگزامفتامین یکی از داروهای مشابه دگزامفتامین است و به همان شیوه عمل می کند.
این دارو ممکن است برای نوجوانان و کودکان بالای 5 سال مبتلا به ADHD که در مدت 6 هفته درمان با متیل فنیدات نتیجه نگرفته اند، تجویز شود.
بزرگسالان ممکن است لیزدگزامفتامین را به عنوان اولین گزینه دارویی به جای متیل فنیدات دریافت کنند.
دگزامفتامین و درمان اختلال کم توجهی بزرگسالان
دگزامفتامین مشابه لیزدگزامفتامین است و به همان شکل عمل می کند.
این دارو ممکن است برای بزرگسالان، نوجوانان و کودکان بالای 5 سال مبتلا به بیش فعالی تجویز شود.
دگزامفتامین معمولا قرص، یک یا دوبار در روز مصرف می شود، اگرچه نمونه محلول آن هم موجود است.
آتوموکستین و درمان اختلال بی توجهی
آتوموکستین، متفاوت از دیگر داروهای درمان بیش فعالی عمل می کند.
این دارو یک مهارکننده باز جذب نورآدرنالین (SNRI) انتخابی است.
به این معنی که مقدار یک ماده شیمیایی در مغز به نام نورآدرنالین را افزایش می دهد.
این ماده شیمیای پیام را بین سلول های مغز عبور می دهد و افزایش آن می تواند به تمرکز و کنترل ضربان قلب کمک کند.
گوانفاسین
گوانفاسین بر بخشی از مغز برای افزایش توجه تاثیر می گذارد، همچنین موجب کاهش فشار خون می شود.
این دارو ممکن است برای نوجوانان و کودکان بالای 5 سال، درصورت عدم امکان استفاده از متیل فنیدات یا لیزدگزامفتامین، تجویز شود.
گوانفاسین نباید برای بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی تجویز شود.
گوانفاسین معمولا به صورت قرص، یکبار در روز، صبح یا شب مصرف می شود.
استفاده از مشاوره روانشناسی برای درمان بیش فعالی
مشاوره بخش مهم دیگری از درمان بیش فعالی است.
پزشک می تواند شما را به مشاور روانشناس یا درمانگر ارجاع دهد تا در رفع مشکلات روزمره ای که این اختلال می تواند به وجود آورد، به شما کمک کند.
رفتار درمانی شناختی (CBT) می تواند به شما آموزش دهد که چگونه:
- مدیریت زمان داشته باشید
- برنامه ریزی هایی برای آینده داشته باشید
- احساسات خود را کنترل کنید
- با راه های کاهش استرس آشنا شوید
- درصورتی که احساس ناخوشایندی درباره خودتان دارید، تصویر ذهنی خود را تغییر دهید
- قبل از انجام هر کاری به آن فکر کنید
- از انجام ریسک های غیر ضروری اجتناب کنید
مشاوره همچنین می تواند به شما راه هایی برای به یاد آوردن بهتر چیزها بیاموزد.
میتواند به شما نشان دهد که چگونه از تقویم ها برای برنامه ریزی روزانه خود استفاده کنید تا در درمان بیش فعالی موفق شوید.
