اختلال گریز تجزیه‌ای (گریز روانزاد)
اختلال گریز تجزیه‌ای از دسته اختلالات تجزیه ای عبارتست از دست دادن ناگهانی و شدید حافظه همراه با دور شدن از خانه و مسافرت به نقاط دور و اخذ هویتی تازه بیمار قسمت‌های مهم شخصیت خود (هویت شخصی) نظیر اسم، خانواده و شغل را فراموش نموده و برای خود هویت و شغلی جدیدی اختیار میکند. بیماری نادر بوده و در زمان جنگ و بلایای طبیعی و به عنوان نمودی از تضادهای درونی فرد دیده می‌شود.
فهرست موضوعات بررسی شده
اختلال گریز تجزیه‌ای یا گریز روانزاد چیست؟
علت اصلی اختلال گریز تجزیه‌ای احتمالا فرار از تجارب هیجانی دردناکی مثل مسائل و مشکلات روابط زناشویی، پولی و شغلی می‌باشد.
اگرچه عواملی نظیر مصرف زیاد الکل، اختلالات خلقی، اختلال شخصیت مرزی و… نیز می‌تواند فرد را مستعد ابتلا به بیماری نمایند.
با ویکی روان همراه باشید.
خصوصیات بیماران مبتلا به اختلال گریز تجزیه‌ای یا اختلال گریز روانزاد
در طی بیماری فراموشی کامل نسبت به زندگی و روابط قبلی وجود دارد. بیمار از وجود فراموشی آگاه نیست. بیمار در دوره بیماری نه تنها کارهای غیر معمول انجام نمی‌دهد، بلکه کاملا ساکت و بی سر و صداست.
معمولی به نظر می‌رسد و شغلی ساده یه دور از هیاهو و به اعتدال اختیار میکند و در مجموع هیچ اقدامی جهت جلب توجه انجام نمی‌دهد. حالت گمگشتگی و حیرانی ممکن است دیده شود.
سیر بیماری کوتاه است، چند ساعت تا چند روز طول می‌کشد. به ندرت ممکن است چندین ماه طول بکشد و در طی آن بیمار هزاران کیلومتر از محل زندگی دور شود. بیماری معمولا خود به خود و سریع بهبود می‌یابد و عود آن نادر می‌باشد.
ملاک های تشخیص بیماری گریز تجزیه‌ای
- اختلال مهم به صورت سفر ناگهانی و غیر منتظره از خانه یا محل همیشگی کار است که در آن بیمار قادر به یادآوری گذشته خود نیست.
- سردرگمی در مورد هویت شخصی یا قبول هویتی تازه (نسبی یا کامل)
- اختلال منحصرا در جریان اختلال هویت تجزیه‌ای روی نداده و ناشی از تأثیر فیزیولوژیک مواد یا اختلال طبی دیگر مثل صرع لوب تمپورال نمی‌باشد.
- علائم از نظر بالینی ناراحتی شدید را موجب شده و در عملکرد اجتماعی – شغلی یا سایر زمینه‌های مهم اختلال به وجود می‌آورد.
درمان اختلال گریز تجزیه‌ای
- بهبود و درمان بدون مداخله و خود به خودی روی می‌دهد.
- هیپنوتیزم و مصاحبه به کمک دارو ممکن است به روشن شدن عامل استرس زای تسریع کننده، کمک کند.
- روان‌درمانی، درمان انتخابی بیماری، روان‌درمانی از نوع روان‌پویایی، بیانی و حمایتی است و قابل قبول‌ترین روش، تلقین به بیمار برای کنار آمدن با ضربه روانی که در گذشته اتفاق افتاده است و کمک به وی در حل کردن عوامل استرس‌زای خارجی می‌باشد.
