رشد مسئولیت پذیری در روابط عاشقانه
بهتر است به یکی از اساسی ترین و شاخص ترین اصول صمیمیت یعنی طبقه بندی و مرحله بندی مسئولیت پذیری در روابط عاشقانه بپردازیم. که میتواند ریشه بسیاری از مشکلات زوج ها باشد. در ادامه این موضوع را از دید روانشناسی مورد بررسی قرار میدهیم.
فهرست موضوعات بررسی شده
اهمیت مسئولیت پذیری در روابط عاشقانه
همانگونه که میدانید، رابطه ی عاشقانه همیشه با هوس شروع می شود. اما اگر بتوانیم این گرایش و جذابیت جنسی را در قالب صمیمیت مدیریت کنیم، آنگاه می توانیم رابطه را به یک سرانجام موفق برسانیم. و گرنه هوس و شیدایی، مقصدی را جز شکست عشقی و عاطفی بلد نیست.
با سایت روانشناسی ویکی روان همراه شوید.
مسئولیت پذیری در روابط عاشقانه
صمیمیت مراحل متفاوتی دارد که این مراحل باید به ترتیب و دقت درک شوند. یکی از مهمترین علل طلاق عاطفی در روابط زناشویی عدم رعایت ترتیب این مراحل می باشد.
افرادی که به علت عدم کنترل شهوت و یا تناقضات فرهنگی نمی توانند این مراحل را به درستی پشت سر بگذارند، در جایگاه نا مناسبی وارد رابطه می شوند
بنابراین رابطه به شکل طبیعی جلو نمی رود و پس از مدتی به شکست منجر می شود.
مسئله ی صمیمیت یکی از ظرایف رابطه است که آشفتگی در سیستم و ریتم آن، قطعا رابطه را با شکست روبرو خواهد کرد.
ریشه یابی روابط غلط و طلاق
اگرچه بسیاری از افرادی که در رابطه ی عاشقانه با شکست روبرو می شوند به علل فرهنگی و یا اجتماعی نمی توانند طلاق بگیرند، اما این دلیل مناسبی برای رضایت زناشویی و یا رضایت از زندگی نیست.
این افراد معمولا پس از مدتی یا سرخورده و گوشه گیر می شوند و یا دست به شروع روابط پنهان غلط می زنند که سرنوشت همین رابطه را در بر خواهد داشت.
ریشه ی اصلی مشکلات در رابطه خود افراد هستند
وقتی افراد برای مشاوره زناشویی نزد بنده می آیند، اول از همه این نکته را برای آنها روشن می کنم که نقش خود و مسئولیت پذیری در روابط عاشقانه را در رابطه پیدا کنند. بسیاری از آنها در برابر این مسئله مقاومت شدید نشان می دهند.
تا حدی که دیگر به جلسات مشاوره ادامه نمی دهند و یا همان جلسه را ترک می کنند.
اعتقاد این دسته از افراد اینست که مشاور ها و روانشناس ها انسانهای نادانی هستند که فقط حرفهای خودت را برای خودت تکرار می کنند.
شاید این مطلب را زیاد شنیده باشید که می گویند روانشناس ها خودشان دیوانه اند.
ریشه یابی این مسئله دقیقا همین جا است که چونکه روانشناس ها فرد را با واقعیت زندگی خود و نقش او در اشتباهات زندگی و روابطش روبرو می کنند، مورد حمله ی ذهن افرادی که پذیرای اشتباهات خود نیستند قرار می گیرند.
خود شناسی راهی برای رسیدن به مسئولیت پذیری در روابط زناشویی
همیشه یادمان باشد اگر بتوانیم نقش خود را در نواقص روابط عاشقانه مان تعیین کنیم و اشتباهات مان را بپذیریم، آنگاه می توانیم قدمی جهت پیشرفت و بهبود روابط مان برداریم. حضرت علی علیه السلام در اینباره می فرمایند:
خوش به حال کسی که فکر کردن به عیبها و نقص های خودش، او را از فکر کردن به عیوب دیگران باز می دارد
همچنین یادمان باشد به قول پرمود باترا، هرگاه انگشت اتهام مان را به سوی یک نفر دراز کردیم، سه انگشت دیگر ما به سوی خودمان اشاره دارد.
راه های رشد مسئولیت پذیری در روابط عاشقانه
ما در چندین سطح مسئولیت پذیری در روابط عاشقانه را رشد میدهیم:
افکار
انسانها باید مسئولیت افکارشان را پذیرا باشند. در غیر این صورت نمیتوانند آنها را کنترل کنند.
واقعیت این امر این است که ما مسئول افکارمان هستیم. اینکه این مسئله را میپذیریم یا نه بستگی به ما دارد اما عدم پذیرش آن باعث سلب مسئولیت از ما نمیشود.
احساس
احساس هم مانند افکار توسط انسان ایجاد میشود. به همین دلیل یک انسان نرمال باید بتواند مسئولیت احساسات خود را پذیرا باشد اما متاسفانه در بسیاری از مواقع ما اعلام میداریم این احساس دست خودم نبود.
به خاطر همین موضوع دست به بعضی از انتخابهای اشتباه میزنیم.
رفتار، تصمیمات و اشتباهات
بعضی افراد در طول زندگیشان حاضر به بیان کلمه «ببخشید» نیستند. آنها یا اعتقاد دارند که هیچ گاه اشتباه نمیکنند و یا این که ابراز میکنند که دست خودمان نبود که این کار را کردیم.
آنها اشتباهات شان را به گردن مسائل بیرونی میاندازند و نقش خودشان را در اشتباهات پیدا نمیکنند.
این مسئله آثار مخرب زیادی دارد. مهمترین آن این است که فرد هیچ گاه نمیتواند از اشتباهاتش درس بگیرد. پس مرتب آن کارها را تکرار میکند. چرا که در این حالت فرد خود را نیازمند تغییر نمیبیند.
در بسیاری از موارد، افسردگی بعد از مشکلات ناشی از عدم پذیرش مسئولیت میباشد.
زیرا فرد همه افراد را به جز خودش مقصر میداند و چون توانایی تغییر دادن آنها را ندارد احساس میکند زندگیاش غیرقابل کنترل است. به همین دلیل دچار افسردگی و فشار روانی بالایی میشود…