راه های تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسم
کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است همگی مبتلا به ADHD (بیش فعالی) تشخیص داده شوند. در ادامه به بررسی راه های تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسم میپردازیم.
با سایت روانشناسی ویکی روان همراه باشید.
به گفته متخصصان اوتیسم و ADHD مرکز CHOP ابزارهای اندازهگیری حاضر ممکن است در مورد کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم کارساز نباشد.
فهرست موضوعات بررسی شده
- بررسی راه های تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسم
- تزریق واکسن باعث اوتیسم میشود؟
- اشتباه در تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسم
- تعداد کودکان اوتیسم چقدر است؟
- نشانه هایی برای تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسم
- ناتوانیهای کودکان اوتیسم کدامند؟
- مشخصات رفتاری بیماری اوتیسم در کودکان
- برای آنکه بهترین سرویس به یک کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ارائه شود، باید به موارد زیر توجه شود:
بررسی راه های تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسم
علت واقعی این بیماری هنوز مشخص نیست، اما مطالعاتی در رابطه با دلیل بروز این بیماری در حال انجام است. به نظر میرسد مساله ژنتیک مهم باشد. برای مثال دوقلوها بیشتر دچار این بیماری میشوند تا یک برادر و خواهر. اختلال کروموزومی و مشکلات عصبی در افراد اوتیسمی مشاهده شده است.
از دیگر علتهای این بیماری (که هنوز به اثبات نرسیده) شامل؛ رژیم غذایی، تغییرات مجرای گوارشی، مسمومیت با جیوه، عدم استفاده از ویتامینها و املاح و حساسیت به واکسن است.
ابزار غربال کاملا مجهزی برای ارزیابی کودکان در مورد اختلال کمتوجهی – بیش فعالی (ADHD) مورد استفاده قرار میگیرد که ممکن است دقت لازم را در مورد اختلال طیف اوتیسم (ASD) نداشته باشد.
بنا به گزارش محققان بیماریهای کودکان مبتلا به ASD ممکن است به اشتباه مبتلا به ADHD تشخیص داده شوند زیرا این کودکان اختلالهای اجتماعی منسوب به اوتیسم دارند تا مشکلات مربوط به حواسجمعی و توجه.
این موضوع برای اطلاع از اینکه چه اقدامات و درمانهایی برای یک کودک مورد نیاز هست، ضرورت دارد.
این تیم تحقیق، متشکل از یک روانشناسی که ابزار غربال ADHD را که نیاز به بهبود دارد تا اختلال موردنظر را بهدرستی شناسایی کند، توسعه داده و متخصصین بالینی که بایستی ابزار غربال را با مصاحبههای بالینی دقیق تکمیل سازند، میباشد.
تزریق واکسن باعث اوتیسم میشود؟
بسیاری از والدین نگران این موضوع هستند که برخی واکسنها برای کودکشان خطرآفرین است.
دانشگاه امراض کودکان در آمریکا و موسسه دارویی (IOM) اعلام کردند که هیچ نوع واکسن و یا ترکیبات واکسنی، مسئول ایجاد بیماری اوتیسم نیستند. آنها گفتند که فواید واکسن زدن خیلی بیشتر از خطرات احتمالی آن است.
حتما بخوانید: بیماری اوتیسم چیست؟
اشتباه در تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسم
سرپرست پروژه دکتر بنجامین ای. یریس، یک پژوهشگر در مرکز تحقیق اوتیسم در بیمارستان تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسم در فیلادلفیا (CHOP) اظهار داشت ” در حال حاضر یکی از بزرگترین اقدامات غربال برای ما در مورد ADHD میتواند تشخیص کامل ADHD در کودکان باشد”. “این امر مهم است چراکه داروهایی که در مورد ADHD موثرند ممکن است که برای یک کودک در طیف اوتیسم موثر واقع نشوند”. نتایج رتبهبندی در ارائه خدمات مربوط به مدرسه و نیز روشهای درمان بکار گرفته میشوند.
این مطالعه، از محققان مرکز CHOP، آموزشگاه پزشکی پرلمن در دانشگاه پنسیلوانیا و دانشگاه بیلور، در Journal of Autism and Developmental Disorders در ۱۳ اکتبر منتشر گردید.
یک عامل مشکلساز همبودی مرضی است – حدود ۳۰ درصد یا بیشتر، از کودکان مبتلا به اوتیسم بیماری ADHD را هم دارند. محققان اظهارمی دارند ابزاری را که با آن آنالیز را انجام دادند، سری چهارم مقیاس رتبهبندی ADHD (ADHD-RS-IV)، در حالیکه در ارزیابی ADHD در یک جمعیت عمومی از کودکان اعتبار بالایی دارد، ممکن است در کودکان مبتلا به ASD برآورد بیشتری در مورد ADHD داشته باشد.
این مقیاس از والدین و معلمان استعلام میکند تا رتبهبندیهای عددی را در پاسخ به ۱۸ آیتم در مورد رفتار کودک در اختیار قرار دهد: ۹ آیتم در مورد فقدان توجه و ۹ آیتم در مورد بیش فعالی و تکانشگری.
نویسنده همکار در مطالعه، دکتر توماس جی. پاور مدیر مرکز CHOP در مورد کنترل ADHD، در دهه ۱۹۹۰ ADHD-RS-IV را توسعه داد (یک نسخه بهروز، سری چهارم، ابتدای امسال منتشر شد، اما در این مطالعه مورد استفاده قرار نگرفت).
او گفت: “من به خاطر مشارکت در این مطالعه هیجانزده هستم، و تلاش میکنم ابزار غربال مورد استفاده را بهبود ببخشم”، مخصوصاً باتوجه به اینکه تعدادی محقق سابقاً با استفاده از این مقیاس در کودکان مبتلا به اوتیسم بررسیهایی انجام دادهاند.
مطالعه حاضر پرسشهایی را نه تنها در مورد این ابزار رتبهبندی، بلکه کلیه این قبیل اقداماتی که بر رتبهبندیهای والدین و معلم برای ارزیابی ADHD در کودکان مبتلا به ASD تکیه دارند، مطرح میکند.
مطالعه حاضر رتبهبندی ۳۸۶ کودک، بین سنین ۷ تا ۱۷ سال، که مبتلا به ASD و فاقد ناتوانی ذهنی بودند را مورد آنالیز قرار داد.
برای آزمون اینکه آیا مقیاس رتبهبندی ADHD در تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسم هم صدق میکرد، تیم تحقیق روشی بنام آنالیز فاکتور را بکار گرفت.
آن ها دریافتند که عدد حاصل برای برخی پرسش ها در مورد مقیاس رتبهبندی ADHD به جای اینکه تنها برای زیرمجموعه ای از کودکان که علائم ADHD قابل توجهی داشتند بالا باشد برای کودکان مبتلا به ASD بالا بود.
تعداد کودکان اوتیسم چقدر است؟
هنوز تعداد این کودکان، مشخص نشده است. بیماری اوتیسم در پسران ۳ تا ۴ برابر بیشتر از دختران است. وضعیت اقتصادی خانواده، میزان تحصیلات افراد خانواده و نوع زندگی تاثیری بر این بیماری ندارند.
نشانه هایی برای تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسم
یریس گفت “یک مشکل اساسی”، “ممکن است به نحوه پرسیدن این پرسش ها توسط ما مربوط باشد”. ب
رای نمونه، وی شرح داد که از والدین و معلمان برای تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسم پرسیده می شود که ” آیا این کودک زمانی که به صورت مستقیم با او صحبت می شود واکنشی نشان می دهد؟”
با این وجود، دادن پاسخ بله یا خیر به این پرسش بین فقدان توجه واقعی (یک نشانه از ADHD) و عدم اطلاع کودک در مورد اینکه در یک موقعیت اجتماعی در واکنش به فرد دیگر به چه نحوی رفتار کند- اختلالی که اغلب در ASD مشاهده می شود، تفاوتی ایجاد نمیکند.
حتما بخوانید: نقش پدر در کنار کودک مبتلا به اوتیسم
به صورت مشابه، پرسش های دیگر در مورد اینکه یک کودک به چه نحو کار را با فعالیت نمایشی یا بازی به صورت کامل ادامه می دهد، متمرکز میشوند.
ADHD میتواند به آسانی باعث انحراف حواس کودک از یک فعالیت شود، اما در مقابل، کودک دیگر ممکن است بازی کردن را به علت اختلالات و مشکلاتی که بواسطه ابتلا به ASD با بازی دسته جمعی دارد، متوقف کند.
تیم تحقیق تغییر مقیاس رتبهبندی را برای به حداقل رساندن تاثیر ASD بر روی رتبهبندیهای رفتارهای ADHD هدف پیشنهاد میکند.
بعلاوه، تا زمانی که یک مقیاس رتبهبندی دقیق در دسترس میباشد، متخصصین بالینی به ادغام رتبهبندی ها با یک مصاحبه تکمیلی با والدین نیاز دارند تا این موضوع را که رفتارهای کودک از علائم ADHD نشات می گیرند یا اختلالهای اجتماعی بهتر دریابند.
یریس اعلام کرد که، در حالت ایده آل، یک متخصص بالینی بایستی در ارزیابی هم ADHD و هم ASD تجربه داشته باشد.
تاسیسات بزرگ مربوط به امراض کودکان از قبیل CHOP جزء به جزء مستقر شده اند تا چنین ارزیابی هایی را انجام دهند، با دارا بودن مراکز بالینی و تحقیقاتی بهتر در هر دو وضعیت.
یریس ادامه می دهد که برای اینکه دقت تلاش های پزشکی بیشتر از پیش شود تشخیص ADHD از ASD برای دستیابی به درمان های بی خطرتر و و موثرتر برمبنای وضعیت خاص کودکان ضروری خواهد بود.
یریس اضافه کرد “هر زمان که ما بتوانیم یک مقیاس رتبهبندی جدیدی را توسعه داده و اثبات کنیم به نحوی که علائم اوتیسم و تشخیص کودکان مبتلا به اوتیسم را نشان دهد، والدینی که نگران و درگیر هستند بایستی به دنبال متخصصین بالینی ای باشند که ارزیابی ها در مورد ADHD را انجام می دهند و نیز امکان وجود اوتیسم را مدنظر قرار می دهند”.
پیشرفت کردن و توان استنتاج برای تقویت منابع داخلی بوسیله بهبود آموزش برای تامین کنندگان بومی همچون پزشکان متخصص اطفال و روانشناسان مدرسه درجهت شناسایی تفاوت های کلیدی در تشخیص و درمان هم ADHD و هم ASD اهمیت خواهد داشت.
ناتوانیهای کودکان اوتیسم کدامند؟
۱- سندرم Asperger : بیماریای است که در طی سالهای اول مدرسه ظاهر میگردد و شامل تداخلات اجتماعی، دقت زیاد در صحبت کردن و اشتیاق به کارهای غیرمعمول است.
۲- سندرم Rett : این یک بیماری سیستم عصبی است که برگشت را ایجاد میکند، بخصوص در استفاده از زبان و دستها. تفاوت زیادی با اوتیسم دارد و تنها در زنان دیده شده است.
۳- ناتوانی در یادگیری: نادر است و این در مواردی رخ میدهد که به بچه یک چیز را یاد میدهیم و آن بچه در ۱۰ سالگی آن را از یاد میبرد.
۴- ناتوانی در پیشرفت
همچنین اوتیسم میتواند تداخلاتی را در مغز ایجاد کند و بیماریهای دیگری را نیز بوجود آورد از قبیل:
عقب ماندگی ذهنی، تصلب بافتها و صرع. همچنین Fragile X syndrome یک بیماری ارثی است که از کمهوشی ناشی میشود. در این بیماری ژنها قادر نیستند پروتئین کافی را برای سلول (به خصوص سلول مغز) تولید کنند.
مشخصات رفتاری بیماری اوتیسم در کودکان
نقص آشکار و مداوم در برقراری روابط هیجانی
کودکان اوتیسم تمایل به روگردانی از مردم به خصوص در مواقع صحبت دارند، آنها در برقراری بازی با دیگران مشکل دارند و به عملکردهایی نظیر بغل کردن پاسخ نمیدهند.
بررسی خود
کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم به گونه ای اعضای بدنشان نظیر پاها و دستها را بررسی میکنند انگار این اعضا جدید، تازه و عجیب هستند.
اشتغال با اشیا و ویژگی های خاص آنها
کودکان اوتیسم میل زیاد نسبت به یک شیء نشان میدهند بطوریکه توجه به استفاده واقعی آن ندارند. تمایل به بررسی آن به گونه ای خاص مانند چرخاندن، گاز گرفتن، خراشیدن و دورو نزدیک کردن به خود دارند. بازی های عجیب و غریب با آن انجام میدهند و هنگام گم شدن آن به شدت عصبانی میشوند.
مقاومت مداوم در برابر تغییر محیط و کوشش برای حفظ نظم و همانندی
کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم مقاومت اولیه در برابر یادگیری موارد جدید از خود نشان میدهند و در مقابل هر گونه تغییر به شدت آشفته می شوند.
انجام ناهنجاری های حسی
کودکان اوتیسم به گفتارها و صداها واکنشی نشان نمیدهند و سعی در دور ساختن و حفظ گوشها و چشمها در مقابل نور و اشیا دارند. بی تفاوتی آشکاری نسبت به درد، گرما و سرما داند و علاقه به خوردن مواد غیر خوراکی دارند.
ناهنجاری در خلق
کودکان اوتیسم به طور ناگهانی خشمگین و آشفته میشوند و فقدان در خواسته هایشان یا دخالت دیگران منجر اعمالی نظیر داد و فریاد، بریدن و گاز گرفتن میشود.
آشفتگی های گفتاری
این کودکان کلمات را به صورت قطعه قطعه یا خلاصه ادا میکنند، از واژه تو به جای من استفاده میکنند و واژه ها، شعرها و عبارات را بدون توجه به معانی به صورت طوطی وار میگویند.
آشفتگی های حرکتی
آشفتگی های حرکتی مانند تا دیر وقت بیدار ماندن، گریه و بی قراری، کوبیدن سر، چرخیدن دور خود و راه رفتن غیر معمولی در کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم دیده میشود.
ناتوانی در کسب وابستکی
کودکان درگیر با بیماری اوتیسم از رسیدن به وابستگی به والدین خود و سایر افراد ناتوانند و معمولآ به توجه و سرپرستی نیاز دارند و قادر به مراقبت از خود نیستند.
برای آنکه بهترین سرویس به یک کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ارائه شود، باید به موارد زیر توجه شود:
– کودک اوتیسم حتماً باید توسط یک متخصص روانپزشکی اطفال و یک متخصص مغز و اعصاب اطفال ویزیت شود.
– به طور فشرده و ترجیحاً هر روز تحت خدمات گفتاردرمانی و کاردرمانی قرار گیرد ولازم است والدین و مربی کودک روشهای مناسب تقویت مهارتهای ارتباطی کودک را از طریق مطالعه کتابهای مرتبط و یا به وسیلهٔ جلسات مشاورهای که کاردرمانگر کودک برگزار میکند، فرا بگیرند.
– ارزیابی وضعیت حسی – حرکتی کودک به وسیله کارشناسان کاردرمانی صورت پذیرد و در صورت لزوم جلسات کاردرمانی ذهنی کودک به طور منسجم برگزار گردد.
– موسیقی درمانی، راهکاری برای ارتباط با کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم است. نقاشی و قصه گویی نیز یکی از روشهای مؤثر تربیت کودکان اوتیسم است و پدران و مادران باید در یک گوشه اتاق نشسته و کتابهای قصه متناسب با سن کودک را با صدای بلند و دلنشین برای علاقهمندی آنان بخوانند.
– اکثر کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم نیازمند مدارسی ویژه هستند. بهتر است که در کنار خوانواده بزرگ شوند و به صورت روزانه به مدرسه بروند اما اگر اختلال آنها شدید باشد مراقبت شبانه روزی برایشان ضروریست.
– خانواده کودکان مبتلا به اوتیسم نیز برای مدارا با رفتار پریشان ساز و ناراحت کننده کودک خود و کمک به آن احتیاج به کمک و حمایت دارند. والدین باید بیاموزند چه پاسخ هایی را از کودک بخواهند و چه پاسخ هایی را غیر قابل قبول بپندارند و چگونه تغییرات مثبت را در رفتار کودک خود حفظ کنند.