اختلال ترس از کودک نمایى یا Atelophobia چیست؟
ترس از کودک نمایى یا همان Atelophobia به ترس از انجام نادرست کاری و یا ترس از بی کفایت بودن گفته می شود.
به عبارت دیگر، این فوبیا، نوعی ترس از نقص عملکرد است.
ترس از کودک نمایى چیست؟
در ادامه این فوبیا را از دید علم روانشناسی مورد بررسی قرار میدهیم. با سایت روانشناسی ویکی روان همراه باشید.
از نظر اخلاقی، کلمه ی اتلوفوبیا از دو کلمه ی یونانی گرفته شده است:
اتلو (Atelo) به معنی ناقص بودن و پسوند فوبیا (phobia) به معنی ترس می باشد
بنابراین کلمه ی ترس از کودک نمایى از نظر لغوی به معنای ترس از بی کفایتی و ناقص بودن است.
افرادی که از اتلوفوبیا رنج می برند هنگامی که انتظاراتشان با واقعیت تطابق نداشته باشند، اغلب از استرس و اضطراب بیش از اندازه ای رنج می برند.
فردی که به ترس از کودک نمایى مبتلا است، دائم نگران است که هر کاری که انجام می دهد، نادرست و یا ناکافی، غیر قابل پذیرش و یا کاملا اشتباه باشد.
کارهای روزانه مانند تماس تلفنی، ارسال ایمیل، غذا خوردن و یا صحبت کردن در مقابل دیگران می تواند برای افراد اتوفوبیک، نگران کننده و بسیار چالش برانگیز باشد.
زیرا آن ها می ترسند که در انجام کار هایشان دچار مشکل شده و یا اشتباهی از آن ها سر بزند.
این نوع تفکر، زمینه ای برای قضاوت و ارزیابی خود، به صورت غیر آگاهانه می باشد.
نشانه های ترس از کودک نمایى کدامند؟
افرادی که به ترس از کودک نمایى مبتلا می باشند، بطور ناخودآگاه در هدف شان بسیار کمال گرا هستند.
که مطمئنا چنین هدفی دست نیافتنی ست.
بنابراین چیزی که برای این فرد باقی می ماند، احساس بد بختی، بیچارگی و بیهودگی است.
بیماری اتلوفوبیا به تدریج، اعتماد به نفس و عزت نفس فرد را از او می گیرد.
و باعث می شود همیشه احساس کند که نمی تواند کاری را بدرستی انجام دهد.
با این که افرادی مبتلا به ترس از کودک نمایى دارای هوش برابر با دیگر افراد جامعه می باشند.
اما توانایی ها و پتانسیل شان با ترسی که دارند، نمی توانند به اندازه ی دیگران کارایی و فایده داشته باشند.
این افراد اغلب وارد رقابت با دیگران نمی شوند، و هیچ گاه دوست ندارند که به چالش کشیده شوند
این افراد معمولا بسیار مودب هستند زیرا می ترسند و فکر می کنند که هیچ راه دیگری برای برخورد با دیگران ندارند.
برای مثال، بررسی های زیادی نقاشان فوق العاده با استعدادی را نشان داده اند که پس از مدتی کار خود را کنار گذاشته اند زیرا فکر می کردند که کارهایشان کامل نمی باشند.
در عوض دائما در حال تغییر طرح های خود هستند ولی هیچ گاه راضی نمی باشند.
مثال هایی درباره اختلال ترس از کودک نمایى
بنابراین این ترس می تواند افراد را از انجام بسیاری از کار ها و خلاقیت ها منع کند.
زیرا تصور می شود که کاری را کامل و بی نقص انجام نمی دهند و فرد را ناامید می کند.
دیگر افراد مبتلا به ترس از کودک نمایى ، بیشتر در معرض آسیب ها و منع های اجتماعی و روانی قرار دارند.
این افرادی فکر می کنند هر کاری را که باید انجام دهند، باید و قطعا به بهترین و کامل ترین شکل ممکن انجام شود.
این افکار به خودی خود می توانند تمایلات کمال گرایانه و OCD را نشان دهند.
این افراد معمولا با این افکار نگران کننده، ترسناک و نفوذی شان احاطه می شوند.
من اخیرا مصاحبه ای در مورد این موضوع در NPR و در مورد بحث نگرانی در MIT از افزایش خودکشی در دانش آموزان شنیده ام.
مبازره و تلاش برای کمال گرایی در محیطی که افراد بسیار باهوش و عالی هستند، زمینه برای ترس از بی کفایتی فراهم می کند.
این ترس ناشی از این است که فرد شاید نتواند کاری را بدرستی و یا کاملا بی نقص انجام دهد.
اگر همه چیز خوب باشد، نشانه ی شکست است و نه صرفا کامل بودن. تلاش برای بهتر بودن، برای رفاه داشتن مفید است.
Olga Khazan نویسنده و مولف در مقاله ای در مورد “The Power of ‘Good Enough” نوشته است:
در فرهنگ ما شاید سخت باشد که به اندازه ی کافی خوب و کامل باشیم، اما هنگامی که بخواهیم شاد، و از خود راضی باشیم، این مفهوم بسیار عالی است
این مسئله می تواند باعث شناخت محدودیت ها شود.
دیگران ممکن است ویژگی هایی داشته باشند که از نظر ما کامل باشند و یا از جهاتی از ما بهتر و سر تر باشند- که این می تواند درست هم باشد.
جامعه شناسان در مورد ترس از کودک نمایى می گویند:
باید تلاش کنید تا کامل باشید اما این کامل بودن نباید مخالف با خوب بودن تلقی شود
اگر بخواهیم فردی باشیم که کار هایمان را بدرستی انجام دهیم، می توانیم مفهوم خوبی را به صورت مثبت نیز در نظر بگیریم.
این خوبی و کامل بودن نباید با شکست همراه باشد. در عوض باید در ها را رو به خلاقیت و کمال باز کند.
