اختلال شخصیت جامعه ستیز

در این نوشتار در مورد اختلال شخصیت جامعه ستیز که زیر مجموعه اختلالات شخصیت میباشد صحبت میکنیم.

میزان احساس مسئولیت، رعایت اخلاقیات یا ملاحظه حقوق و خواسته های دیگران در شخصیت جامعه ستیز کم است.

رفتار آنها سراسر زیر نفوذ نیازهای شخصی خودشان صورت می گیرد.

به عبارت دیگر گرفتار کمبود یا ضعف وجدان هستند.

بررسی اختلال شخصیت جامعه ستیز

با سایت روانشناسیویکی روان همراه باشید.

در حالیکه مردمان میانسال حتی از دوران کودکی و نوجوانی در می یابند که آدمی در رفتارهایش حد و حصرهایی را باید رعایت کند.

گاهی باید به خاطر دیگران لذت و شادی خود را به تعویق اندازد.

اما یک شخصیت جامعه ستیز بجز خواسته های خود کمتر به خواسته های دیگران اعتنا دارند.

آنان به صورت تکانشی درصدد ارضاء نیازهای خودشان هستند و در برابر ناکامی، نابرد باری و ناشکیبی زیادی از خود نشان می دهند.

اختلال شخصیت ضد اجتماعی

این افراد ظاهر عادی دارند و در سابقه آنها مواردی نظیر نزاع، دروغگویی، فرار از مدرسه و فعالیت‌های غیر قانونی یافت می‌شود.

تهدید به خودکشی و اشتغال ذهنی با بیماری‌های جسمی‌ در این افراد دیده می‌شود.

اما در عین حال، محتوای فکری آنها عاری از هذیان‌ ها و تفکرات به دور از منطق است.

این افراد راستگو نیستند و از نظر جنسی، خانوادگی و فعالیت‌های اجتماعی بی‌مبالات هستند و فاقد وجدان به نظر می‌آیند زیرا از این قبیل کارهای خود پشیمان نمی‌شوند. میزان شیوع این اختلال در مردها ۳ درصد و در زنان ۱ درصد است

رفتار در اختلال شخصیت جامعه ستیز ممکن است ناشی از علل گوناگونی باشد از قبیل:

• عضویت در دسته های بزهکاری یا خرده فرهنگهای تبهکار
• نیاز به توجه دیگران و مقام
• از دست دادن تماس با واقعیت
• ناتوانی در کنترل تکانه های خود

خصوصیات اختلال شخصیت جامعه ستیز

غالباً بزهکاران جوان و مجرمین بزرگسال فقط توجه اندکی به دیگران (به اعضای خانواده خود یا اعضای دسته خود) دارند.

در عین حال در رفتارشان به نوعی ضوابط اخلاقی (مثل : هرگز به دوست خیانت نباید کرد) پایبند هستند.

اما اختلال شخصیت جامعه ستیز جز به خودشان به کسی نمی اندیشند

آنها هر اندازه مایه رنج دیگران باشند هم به نظر نمی رسد کمترین احساس گناه یا پشیمانی داشته باشند.

دروغگویی با خاطر بسیار آسوده، نیاز به شور و هیجان بدون توجه به آسیبهای احتمالی آن، و ناتوانی از تغییر دادن رفتار خویش به دنبال تنبیه، از دیگر ویژگی های شخصیت جامعه ستیز است.

این قبیل مردم غالبا مردمانی جذاب، گیرا و باهوش هستند

ظاهر شایسته و لایق و صمیمانه آنان سبب میشود اغلب شغل های ارزنده ای به دست آورند.

هر چند زیاد در این شغلها دوام نمی آورند.

هیجانات آنها باعث می شود در اندک زمان سر به هوا شوند که این، طبیعت واقعی آنان است.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت جامعه ستیز بدهکاری بسیار بالا می آورند

خانواده خود را رها میکنند، پولهای شرکت را بر باد می دهند و دست به تبهکاری و قانون شکنی می زنند.

وقتی گرفتار قانون می شوند توبه هایشان چنان متقاعد کننده است که از تنبیه معاف می شوند.

پس فرصت دیگری به آنها داده می شود.

با این حالی به ندرت به قول خود وفا می کنند و گفته هایشان همیشه ارتباطی با احساسات و اعمالشان ندارد.

دیگر معیارهای تشخیصی برای اختلال شخصیت ضد اجتماعی

• فریبکاری که با دروغگویی به طور مکرر، به کار بردن اسلحه‌های غیر واقعی یا گوش بری از دیگران برای کسب و لذت و منفعت مشخص می‌گردد.
• رفتارهای تکانه‌ای و عدم توانایی برای برنامه‌ریزی از قبل
• تحریک پذیری و پرخاشگری که با نزاع و حملات فیزیکی مکرر تظاهر می‌کند.
• بی‌احتیاطی نسبت به امنیت خود و سایرین.
• عدم احساسی مسئولیت به طور مستمر، که با عدم توانایی مکرر برای حفظ رفتار شغلی یا ثبات یا احترام گذاردن به تعهدات مالی تظاهر می‌کند.
• فقدان احساس پشیمانی که با بی‌تفاوتی یا دلیل‌ تراشی نسبت به آزار، بدرفتاری یا دزدیدن مال دیگران تظاهر می‌کند.
• سن شخصی حداقل ۱۸ سال می‌باشد.
• شواهدی از اختلال رفتاری با شروع بیش از ۱۵ سالگی در دست است.

ویژگی اصلی افراد مبتلا به اختلال شخصیت جامعه ستیز

خصوصیت بارز افراد در اختلال شخصیت جامعه ستیز:

• ناتوانی از احساس همدلی
• درک توجه به دیگران
• عدم احساس شرم و گناه
• احساس پشیمانی نسبت به اعمال خود

است.

ویژگی اصلی بسیاری از آدم کشها داشتن شخصیت جامعه ستیز است.

عوامل پیدایش اختلال شخصیت جامعه ستیز

به نظر می رسد عوامل ارثی در پیدایش شخصیت جامعه ستیز نقش داشته باشد.

بررسی دو قلوها نشان داده هرگاه در یکی از دوقلوهای یک تخمکی ویژگی های اختلال شخصیت جامعه ستیز وجود داشته باشد در %۵۰ موارد قلوی دیگر نیز ویژگی های مزبور را دارد.

بررسی های فراوان حکایت از آن دارد که در این قبیل مردمان میزان انگیختگی، کم و نازل است.

این امر خود می تواند زمینه ساز گرایش آنان به کسب تحریک و انگیختگی از راه اعمال تکانشی و خطر بار گردد.

اختلال شخصیت جامعه ستیز در دوران کودکی

هر چند کودکانی که شخصیت جامعه ستیز نشان میدهند ممکن است زمینه زیستی برای این اختلال داشته باشند.

با این همه، بررسی ها حاکی از آن است که تا وقتی در محیط های برانگیزنده رفتار جامعه ستیز قرار نگیرند در آنان این اختلال ایجاد نمی شود

در واقع والدین شخصیت جامعه ستیز غالباً بی اعتنا به امور فرزندان و در عین حال دارای رفتار خصمانه نسبت به آنان هستند.

این قبیل کودکان مرتبا مدتهای دراز بدون نظارت بزرگترها به حال خود رها می شوند.

والدین آنان غالباً از زندگانی فرزندان غافل هستند و نمی دانند که با چه کسانی و به چه جاهایی رفت و آمد دارند.

در عین حال تعامل شان با فرزندان، با خصومت و پرخاشگری فیزیکی و استهزاء و تمسخر همراه است.

غالب کودکانی که ویژگی های اختلال شخصیت جامعه ستیز را دارند دچار:

• سوء تغذیه دوران جنینی
• قرار گرفتن در معرض مواد سمی در دوران جنینی و پس از آن
• بدرفتاری والدین
• اختلالات تولد
• و کم وزنی به هنگام تولد

هستند.

این کودکان تحریک پذیر، تکانشی، آشفته و کم دقت هستند و کند آموزتر از همسالان خود میباشند.

این چنین ویژگی هایی کار مراقبت از آنان را دشوار می سازد.

در نتیجه بیش از پیش در معرض بدرفتاری بزرگترها و به حال خود رها شدن قرار می گیرند.

سن و سال والدین این قبیل کودکان کم است.

یا اینکه گرفتار اختلالاتی هستند که آنان را در رسیدگی به فرزندان ناکارآمد، خشن، نامهربان، نااستوار و ناهمساز می سازد.

به این ترتیب آمادگی و زمینه زیستی برای بروز رفتارهای شخصیت جامعه ستیز در شخصی، با شیوه های فرزند پروری که به این وضع دامن میزند درهم می آمیزند.

درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی

معمولا قبل از ۱۵ سالگی شروع می‌شود و غالباً با افزایش سن، پس از جوانی و میانسالی بهبود می‌یابد.

درمان مناسب برای این بیماران غالبا روان‌ درمانی (مشاوره روانشناسی) است و از دارو درمانی بیشتر جهت کنترل علائمی ‌نظیر اضطراب و افسردگی استفاده می‌شود.