نکاتی برای گفتگو با فرزندانمان
همانطور که بارها اشاره شده است تربیت فرزند یکی از بزرگترین سرمایه گذاری های ممکن برای والدین میباشد. سرمایه گذاری که نتیجه نهایی آن فرزندی تربیت یافته با اصول صحیح میباشد. یکی از ابزارهای کارا در این مسیر گفتگو با فرزندانمان میباشد که میتواند به عنوان یکی از مهمترین ابزارها در راه برقراری ارتباط و یا انتقال تجربیات و نظرات باشد. در ادامه به بررسی نکاتی در باب گفتگو با فرزندانمان مبپردازیم.
با ویکی روان همراه باشید.
فهرست موضوعات بررسی شده
برای فرزندانتان حضور داشته باشید
- متوجه اوقاتی که فرزندتان بیش از همیشه علاقه دارد با شما گفتگو کند، حضور داشته باشید (برای مثال، زمان رفتن به رختخواب، قبل از شام، در اتومبیل). این مواقع بهترین فرصت برای گفتگو با فرزندانمان است.
- سر صحبت را باز کنید؛ این کار باعث میشود فرزندتان بفهمد که به چیزی که در دنیای آنها در حال رخ دادن است اهمیت می‌دهید. شروع صحبت در گفتگو با فرزندانمان بسیار مهم است.
- هر هفته وقتی را برای یک فعالیت اختصاصی با فرزندتان پیدا کنید. در این زمان خاص هیچ برنامه دیگری نریزید.
- با علاقه مندیهای فرزندتان آشنا شوید. برای مثال، موسیقی و فعالیتهای محبوب. علاقمندیتان را به آن چیزها نشان دهید.
- به جای اینکه گفتگو را با سوال کردن از او آغاز کنید (خُب، چه خبر؟) با چیزی که درباره آن فکر می‌کردید شروع کنید (راستی، داشتم فکر می‌کردم چقدر خوب می‌شد اگه….)
- از داشتن رفتارهای سمی در تربیت فرزندتان به شدت جلوگیری کنید.
پیشنهاد میشود به موضوع نکاتی در مورد اصول تربیت فرزند سر بزنید.
به فرزندتان بفهمانید که گوش می‌کنید
- وقتی فرزندتان با شما درباره دغدغه هایش صحبت میکند، هرکاری که در حال انجامش هستید را متوقف کرده و به او گوش کنید.
- بدون اینکه حرف آنها را قطع کنید، فقط به آنها گوش داده و نشان دهید که به حرفی که می‌زنند علاقه مندید.
- به نقطه نظر آنها توجه کنید، هرچند این کار گاهی دشوار است.
- قبل از اینکه پاسخ دهید، مطمئن شوید حرفشان تمام شده است.
- چیزی را که شنیده اید، تکرار کنید تا اطمینان حاصل کنید حرف آنها را درست متوجه شده اید.
به گونهای به صحبت فرزندتان پاسخ دهید که او بتواند به حرف شما گوش دهد
- واکنشهای شدیدتان را ملایم کنید. وقتی عصبانی به نظر برسید یا در برابر حرف آنها حالت دفاعی بگیرید، احتمالا به حرفتان گوش نخواهند داد. این زمان اصلا مناسب برای گفتگو با فرزندانمان نیست.
- بدون اینکه تلاش کنید نظر آنها را بی اهمیت یا اشتباه جلوه دهید، نظر خودتان را بگویید. این را بپذیرید که گاهی داشتن نظرهای مخالف ایرادی ندارد.
- از اینکه بخواهید درباره این بحث کنید که حق با چه کسی است، اجتناب کنید. در عوض، چیزی شبیه به این بگویید: «می‌دانم که با من موافق نیستی، اما نظر من این است.»
- در حین گفتگو، روی احساسات فرزندتان متمرکز شوید و نه روی احساسات خودتان.
در گفتگو با فرزندانمان به یاد داشته باشیم که
- از فرزندتان بپرسید در گفتگو با شما چه چیزی می‌خواهد یا به چه چیزی نیاز دارد: ارائه توصیه، فقط گوش دادن، فقط گوش دادن، کمک برای کنار آمدن با احساسات یا حل یک مشکل.
- بچه ها با تقلید کردن یاد می‌گیرند. اغلب، وقتی آنها میخواهند با خشمشان روبرو شوند یا وقتی میخواهند حل مسئله کنند یا اینکه با احساسات دشوارشان کنار بیایند، از الگوی ما تبعیت می‌کنند.
- با فرزندتان گفتگو کنید. برای او سخنرانی نکنید، از او انتقاد نکنید، تهدید نکنید، حرفی نزنید که احساسات آنها را جریحهدار میکند.
- بچه ها از انتخابهایی که انجام می‌دهند درس می‌گیرند. مادامی که پیامدهای یک تصمیم خطرناک نیست، احساس نکنید که همیشه باید در تصمیم گیری های آنها دخالت کنید.
- فرزند شما گاهی ممکن است با گفتن بخشی از چیزی که او را اذیت میکند بخواهد شما را آزمایش کند با دقت به حرفی که می‌زند گوش دهید، آنها را تشویق کنید که ادامه دهند تا اینکه احتمالا بقیه داستانشان را با شما در میان بگذارند.
فرزند پروری کار دشواری است
گفتگوی دو طرفه در گفتگو با فرزندانمان کلید دستیابی به یک ارتباط سالم بین شما و فرزندتان است. اما در کل فرزند پروری کار سختی است و حفظ ارتباط خوب با فرزندتان بخصوص در نوجوانی گاهی ممکن است بسیار چالش برانگیز باشد. اگر مدتی طولانی با فرزندتان مشکل داشته اید و خودتان قادر نیستید آن را برطرف کنید، ممکن است بخواهید از یک کارشناس سلامت روان یا مشاور روانشناس مشورت بگیرید.
ترجمه: سید مرتضی نظری
