بدترین سن بچه ها برای طلاق (بدترین سن طلاق برای کودکان)
بدترین سن بچه ها برای طلاق ممکن است متفاوت باشد اما می تواند حدودی را برای آن در نظر گرفت. البته در جلسات مشاوره قبل از طلاق هم توضیحات کاملی درباره بدترین سن طلاق برای کودکان به والدین داده می شود تا بچه ها کمتری آسیب را ببینند. اگر شما هم می خواهید بدانید بدترین سن طلاق برای کودکان از نظر روانشناسی کی است تا انتها با این مطلب سایت مشاوره ویکی روان همراه باشید.
فهرست موضوعات بررسی شده
بدترین سن بچه ها برای طلاق کی است؟
با مطالب روز روانشناسی در ویکی روان همراه باشید.
طلاق گرفتن برای همه سخت است. چه 32 ساله باشید و چه 2 ساله، حتی اگر فرزند زوجی باشید که زمانی خوشبخت بودند و طلاق چیزی نیست که معمولا انتظارش را داشتید یا برنامه ریزی برای آن داشته اید.
با این شرایط صدها هزار زوج هر سال از هم جدا می شوند و ظاهرا طلاق به بخشی از زندگی ما تبدیل شده است!
اگر بچه دارید، سلامتی او احتمالا یکی از نگرانی های اصلی شماست. پس به نظر شما:
- آیا سن خاصی وجود دارد که طلاق در آن بیشترین آسیب را برای کودکان داشته باشد؟
- آیا باید آن را تا زمانی که بچه ها به اندازه کافی بزرگ شوند پنهان کنید؟
- بدترین سن طلاق برای کودکان تا چه سنی است؟
- روانشناسی کودکان طلاق چه چیزی در این مورد می گوید؟
پاسخ کوتاه این است که طلاق بر کودکان در هر سنی تأثیر می گذارد.
به دلایلی که در زیر به آنها اشاره خواهیم کرد، احتمالا برای بچه های دبستانی سخت ترین کار است. اما اگر شما و شریک زندگی تان به این نتیجه رسیده اید که تلاشتان بی فایده هست، بهتر است از هم جدا شوید و بدانید که بچه ها انعطاف پذیر هستند و راهبردهایی وجود دارد که می توانید برای کاهش احساسات مرتبط (دشوار) استفاده کنید.
البته باز هم تاکید می کنید، بدون مشورت با مشاور روانشناس طلاق هیچ اقدامی برای جدایی قطعی نداشته باشید.
بدترین سن بچه ها برای طلاق به چه معناست؟
اما منظور از بدترین سن بچه ها برای طلاق چیست؟
موضوع اصلی رسیدن به اجماع درباره سنی است که بچه ها بیشترین آسیب را از جدایی والدین می بینند. اولین راه کمک به کودکان طلاق همین است که بدانیم در چه سنی کمترین آسیب را می بینند.
با وجود تمام تلاش های برای جلوگیری از جدایی پدر و مادر، گاهی بچه ها باید با این واقعیت تلخ روبرو شوند که دیگر راهی برای داشتن خانواده سابق نیست و اوضاع تغییر کرده است. به همین خاطر در ادامه به بدترین سن بچه ها برای طلاق از دید روانشناسی می پردازیم.
1- زیر 3 سال
«نگران نباشید. آنها این جدایی را به خاطر نمی آورند.»
یک تصور غلط رایج وجود دارد که به خاطر سپردن رویدادها از 3 سالگی شروع می شود. با این حال، محققان دریافته اند که حافظه احتمالا زودتر شروع به کار می کند، اما تا زمانی که ما بزرگتر می شویم، بیشتر شبیه ویدیویی است که دائما در حال ضبط است.
در یک مطالعه بزرگ در سال 2011، از کودکان 4 ساله خواسته شد که سه خاطره اولیه خود را به خاطر بیاورند. سپس 2 سال بعد از آنها خواسته شد که همین کار را انجام دهند و همچنین از آنها در مورد خاطرات اولیه ای که در اولین مصاحبه به یاد آورده بودند، سؤال شد
محققان دریافتند که کودکان از ابتدای زندگی خود می توانند برخی رویدادها را به خاطر بسپارند، اما این خاطرات در سنین کمتر حفظ نمی شود. در مصاحبه دوم، آنها خاطرات ماه های بعد را به خاطر می آوردند و حتی تجربه آنچه را که در مصاحبه اولیه مطرح کردند را انکار می کردند.
به عبارت دیگر، ممکن است کودک 3 ساله شما واقعا دعوای پدر و مادر را در 2 سالگی به یاد بیاورد. ممکن است یادآوری چنین حوادثی باعث ناراحتی آنها شود. اما زمانی که آنها کمی بزرگتر شوند، ممکن است هیچ خاطره ای از این دعواها نداشته باشند. پس مسلما بدترین سن طلاق برای کودکان زیر سه سال نیست، چون تصویر واضحی در ذهن نخواهند داشت.
آیا این بدان معناست که نوزادان و کودکان نوپا تحت تأثیر طلاق قرار نمی گیرند؟ متاسفانه نه.
ضربه ای که قبل از رسیدن به سن پیش دبستانی می بینند، قطعا اثر خود را بر جای می گذارد. نوزادان یا کودکان نوپایی که ماه ها یا سال ها با دو والدین مهربان و مراقب زندگی کرده اند ممکن است به طلاق واکنش نشان دهند:
- زمانی که یکی از والدین ناگهان دیگر در کنارش نیست، دمدمی مزاج یا دلسردتر می شود.
- به والدینی که با آنها زندگی می کنند یا به افراد جدید دلبسته یا ناامن می شوند.
- رشد کمتر یا پسرفت (به عنوان مثال، یک کودک 3 ساله که یک سال است از پستانک استفاده نکرده، ممکن است به آن بازگردد)
اگر حافظه را کنار بگذاریم، این سال های اولیه بسیار در شکل گیری شخصیت مهم هستند، این مسائل می تواند باعث مشکلات بعدی شود. البته یکی از مشکلات بعد از طلاق این است که در آینده باید به فرزندتان بگویید چرا پدر و مادرش از هم جدا زندگی می کنند؟
حتما در ویکی روان بخوانید:
چطور از آسیب های طلاق بر کودکان کم کنیم؟
اما راه هایی برای کاهش اثرات طلاق بر روی نوزاد یا کودک نوپا وجود دارد. البته قبلا در ویکی روان درباره آثار طلاق بر فرزندان دختر صحبت کردیم که می توانید مطالعه کنید.
به عنوان مثال، شما باید تا آنجا که ممکن است یک روال ثابت را تنظیم و حفظ کنید. به خوبی ثابت شده که در این سن، داشتن یک روال عادی در رشد اثر دارد. بنابراین اگر کودک شما با والد شماره 1 زندگی می کند و هر آخر هفته والد شماره 2 را می بیند، سعی کنید با کمترین اختلال ممکن به این روال ادامه دهید.
اگر قبل از طلاق روال خاصی داشتید، با شریک زندگی خود (اگر می توانید) در مورد حفظ این روال ها در هر دو خانواده صحبت کنید. این از اولین راه های آمادگی برای طلاق گرفتن است
گاهی اوقات شرایط طلاق دشوار و بد می شود یا منجر به خروج یکی از والدین از زندگی کودک می شود. اما بدانید که ایجاد یک محیط محبت آمیز، امن و حمایت کننده که در آن کودک شما در معرض افراد جدید و موقعیت های جدید ایمن احساسی قرار می گیرد، بسیار کمک خواهد کرد.
ممکن است برای مدتی سخت باشد. اما در این سن بسیار سازگار هستند.
2- پیش دبستانی (3 تا 5 سال)
در سنین 3 تا 5 سالگی، کودکان درک بیشتری از انتزاع پیدا می کنند. آنها سؤالات زیادی می پرسند و متوجه می شوند که چگونه با دنیای اطراف خود مطابقت دارند.
این بدان معنا نیست که آنها مفهوم و تعریف طلاق را درک می کنند. در واقع، آنها احتمالا به شدت به امنیت و ثبات حضور والدین خود متکی هستند، زیرا آنها به تجربیات و احساسات جدید و ناشناخته مواجه می شوند
اما اگر والدین با هم دعوا کنند، کودکان در این سن ممکن است به شدت احساس کنند که دنیایشان به شکلی ترسناک تکان خورده است. ممکن است فرزند شما با گریه، ترس و اصرار معصومانه واکنش نشان دهد که شما فقط از دعوا کردن دست بکشید و به همان حالتی که بودید برگردید.
این یکی از بدترین آسیب های روحی روانی طلاق بر آنها است، چون با حقایقی روبرو می شوند که قبلا وجود نداشته اند. شاید بتوان گفت این بدترین سن بچه ها برای طلاق گرفتن والدین است!
کودکان در سن پیش دبستانی نیز ممکن است احساس کنند که همه چیز تقصیر آنهاست. آنها ممکن است مشکل خواب داشته باشند یا بخواهند کنترل بیشتری داشته باشند. آنها احتمالا با احساسات بسیار زیادی سروکار دارند که واقعا نمی دانند چگونه آنها را ساماندهی کنند.
ممکن است بعد از خود طلاق، زمانی که ثبات به خانه (ها) برگردد، اوضاع واقعا بهبود یابد.
آسیب حوادث قبل از طلاق می تواند خاطرات ماندگار و احساسات گیج کننده ای را به جا بگذارد. اما به محض اینکه یک روال برقرار شود، کودک شما می تواند دوباره احساس کند که کنترل دارد و حتی برای مدتی تنها چیزی که درباره آن صحبت می کند شاید این باشد که شما و والدین دیگرش دوباره کنار هم باشید.
برای کاهش تأثیر منفی در این سن، سعی کنید تا جایی که ممکن است، حداقل در حضور فرزندتان، مشکلات را بازگو نکنید
دعواها با صدای بلند را به حداقل برسانید و از بد دهنی کردن یکدیگر و ایجاد احساس بد در کودک خودداری کنید.
3- سن دبستان (6 تا 12 سال)
طبق نتایج به دست آمده از جلسات مشاوره بعد از طلاق، مسلما این سخت ترین سن فرزندان برای مقابله با جدایی یا طلاق والدین است.
دلیلش این است که آنها به اندازه کافی بزرگ هستند و زمان های خوب (یا احساسات خوب) زمانی که شما یک خانواده متحد بودید را به یاد بیاورند. آنها همچنین به اندازه کافی بزرگ هستند که احساسات پیچیده تری را در مورد تعارض و تقصیر درک کنند، البته نه به طور کامل.
ممکن است سوالاتی این چنینی بپرسد:
- اگر منو دوست داری، چرا نمی تونی با هم بمانیم؟
- من چه کار کردم؟
- آیا به این دلیله که من همیشه کاری که گفتی انجام نمی دم؟
- قول می دهم بچه خوبی باشم.
- آیا بابا/مامان دیگه منو دوست ندارند؟ آیا به همین دلیل می خواهند بروند؟
به این الگو توجه کنید: این سوالات همه حول محور خود کودک می چرخد. آنها در مورد نقش خود در طلاق فکر کرده و تمایل دارند بیشتر به آنچه که بین دو بزرگسال می گذرد توجه کنند
این احساسات می تواند منجر به افسردگی در کودک برای کوتاه مدت یا بلند مدت شود. تأثیرات اتفاقاتی که در این سال‌ها رخ می دهد نیز بر سلامت عاطفی آینده تأثیر می گذارد. کودک شما ممکن است گوشه گیر، بی ارتباط و مضطرب شود.
این می تواند پاسخی باشد برای افرادی که می گویند بدترین سن بچه ها برای طلاق به کجا می رسد و چه نتیجه ای به همراه دارد؟
از طرف دیگر، آنها ممکن است با عصبانیت به شما یا والدین دیگرشان حمله کنند یا فقط با یکی از شما بازی کند. اینجاست که ممکن است عبارات کلیشه ای مانند “من می خواهم با بابا زندگی کنم!” یا “مامان به من اجازه می دهد [جای خالی را پر کنید]!” معلمان فرزند شما ممکن است در مورد روابط فرزند شما با همسالان یا بزرگسالان نظر دهند.
چه چیزی کمک کننده هست؟
مهم است که شما و همسرتان سعی کنید در مقابل فرزند دبستانی تان مهربان باشید. سعی کنید اختلافات را به حداقل برسانید و جزئیات طلاق یا جدایی را پشت درهای بسته یا با کمک یک میانجی یا مشاور طلاق بررسی کنید.
البته، بهترین حالت این است که هر دو والدین به‌عنوان حامیان مهربان، فعالانه در زندگی کودک مشارکت کنند. اگرچه این همیشه امکان پذیر نبوده یا توصیه نمی شود. اگر در شرایط آزار و اذیت یا خشونت خانگی قرار دارید، بهترین چیز برای فرزندتان ممکن است غیبت یکی از والدین باشد.
کودکان در این سن یا در دوران بلوغ حتی با طلاق آسیب زا کنار می آیند. دریافت مشاوره روانشناسی از طریق یک درمانگر حرفه ای و حمایت عاطفی از طریق خانواده و دوستان می تواند کمک بزرگی در طول و بعد از طلاق باشد.
4- طلاق در سن نوجوانان
اگر فرزندان شما نوجوان هستند، به احتمال زیاد دلایل منجر به طلاق یا جدایی می شود را درک می کنند.
نوجوانان اغلب خودمحور هستند، اما برخلاف بچه های سن ابتدایی، دنیای آنها بیشتر حول زندگی در خارج از خانه می چرخد
بنابراین، می خواهند به زندگی خود ادامه دهند، عشق والدینشان نسبت به خود را زیر سؤال نمی برند. به همین خاطر این بدترین سن طلاق برای کودکان و نوجوانان نیست!
آنها ممکن است نگران این باشند که طلاق چگونه بر وضعیت اجتماعی آنها تأثیر می گذارد (مثلاً اینکه آیا باید از دوستان خود دور شوند یا خیر). اما آنها می توانند طلاق را به عنوان پتانسیل بهبود اوضاع تشخیص دهند.
به طور کلی، پذیرش با سهولت بیشتری انجام می شود. اما به یاد داشته باشید که نوجوان شما هنوز کودکی است که به طور کامل به بلوغ نرسیده است. مطمئن شوید که ابزارهایی را برای کمک به آنها برای مقابله با واقعیت جدید در اختیار دارید. بهتر هست با معلمان آنها مشورت کنید.
کلام آخر در مورد بدترین سن طلاق برای کودکان
طلاق برای افراد در هر سنی آسان نیست و می تواند تأثیرات ماندگاری بر فرزندان شما داشته باشد.
فراموش نکنید که در تمام این موارد، کودکان به شما نیاز دارند، بنابراین شما باید مراقب خود باشید. به یک مشاور روانشناس برای طلاق مراجعه کنید، به دوستان و خانواده تکیه کنید و به گروه های پشتیبانی آنلاین یا حضوری بپیوندید. حالا که با بدترین سن طلاق برای کودکان از نظر روانشناسی آشنا شدید، مراقبت از خود بسیار مهم است.
و در حالی که جدایی والدین می تواند باعث آسیب شود، آشفتگی نیز ایجاد می کند. اگر به این فکر می کنید که آیا باید تا 18 سالگی فرزندتان صبر کنید، از خود این سوالات را بپرسید:
- آیا برای شما و فرزندانتان مفید است؟
- آیا آشتی امکان پذیر است؟
- آیا شما و همسرتان برای مشاوره آماده هستید؟
اگر پاسخ این سؤالات «نه» است، به یاد داشته باشید که بچه ها انعطاف پذیر هستند، و گاهی اوقات بهترین راه حل این است که راه خود را جدا کنید و به یک روال هم والدگری متعهد شوید و هماهنگی را تا حد امکان ایجاد کنید.
پیشنهاد ویکی روان چیست؟
مسلما به عنوان والد دوست ندارید فرزندتان از طلاق آسیب ببیند.
به همین خاطر پیشنهاد می کنیم با مراجعه به بخش مشاوره روانشناسی غیرحضوری در سایت ویکی روان، با مشاور مورد نظراتان جلسه مشاوره به صورت صوتی، تصویری وت تایپی از سراسر ایران و جهان برگزار کنید.
یک روانشناس طلاق به خوبی می تواند مسیر را برای شما شفاف و روشن گرداند.
