اهمیت ازدواج در اسلام
ازدواج و تشکیل خانواده از بنیانهای خویشاوندی در هر جامعه به شمار میرود. پیمان زناشویی و ازدواج در اسلام دارای اهمیت خاصی است و مسلمانان از طرق گوناگون به این امر تشویق شدهاند؛ در مقابل، طلاق پدیدهای ناپسند و مبغوض تلقی شده که جز در موارد ضروری جایز نیست.
امام جعفر صادق(ع) درمذمت طلاق میفرماید: منفورترین چیزها نزد خدا طلاق است. از نظر اسلام، خانواده نه تنها اشتراک زن و مرد در زندگی است، بلکه کانونی برای ایجاد انس و الفت است.
خداوند در قرآن کریم میفرماید: و از نشانههای خدا یکی این است که برای شما از جنس خودتان همسر آفرید تا شما در کنار او آرامش پیدا کنید (سوره روم، آیه ۲۱). اهمیت ازدواج در اسلام به اندازهای است که پیامبر اکرم (ص) میفرماید:
«در اسلام هیچ نهادی نیست که نزد خدا از ازدواج محبوبتر باشد.»
با سایت روانشناسی ویکی روان همراه باشید.
هدفهای ازدواج در اسلام
هدفهای ازدواج در اسلام را میتوان به شرح زیر برشمرد:
- ازدواج باعث ایجاد کانون آرامش و انس و الفت برای زن و شوهرمیشود. پیامبر اکرم (ص) میفرمایند: «خانهای که از برنامه درست و حکیمانه بیبهره باشد، ویرانهای بیش نیست.»
- جانشینسازی و به وجود آوردن نسل جدید و پرورش فرزندانی سالم و نیکوکار، زیرا ازدواج یکی از ارکان مهم بهبود نسل و به طور کلی تربیت انسانها است.
- ازدواج وسیلهای برای تحقق پاکدامنی و زندگی شرافتمندانه است، زیرا زناشویی رابطهای است که طرفین را از بیبند و باری و روابط نامشروع باز میدارد و از انحرافات اخلاقی و جنسی مصون میدارد.
خارج از موضوع ازدواج در اسلام ، این آئین الهی طلاق را به عنوان یکی از منفورترین اعمال شمرده است، ولی در صورت لزوم و عدم تفاهم زن و شوهر در شرایط حاد زندگی زناشویی و عدم امکان سازش به هر شکل، آن را جایز دانسته است، در واقع طبق تعالیم اسلام این کار نفرتانگیز گاه ضرورت پیدا میکند و یک امر حیاتی میشود.
انواع طلاق در اسلام
خارج از موضوع ازدواج در اسلام ، طلاق در اسلام را میتوان به چهار نوع تقسیم کرد:
- طلاق رجعی: آن است که بعد از طلاق و قبل از سر آمدن مدت عده مرد میتواند بدون عقد به زن خود رجوع کند.
- طلاق بائن: طلاقی است که مرد بعد از طلاق حق رجوع به زن خود بدون عقد مجدد را ندارد.
- طلاق خلع: به طلاقی گویند که زن به شوهرش مایل نیست و با گرفتن مال یا بخشیدن کابین خود از شوهر میخواهد تا او را طلاق دهد.
- طلاق مبارات: آن است که زن و شوهر که از یکدیگر بیزار شدهاند در نتیجه قرار میگذارند که زن قسمتی از مهر و کابین خود را به مرد ببخشد و طلاق بگیرد و مرد نیز از آنچه قبلا به زن داده صرف نظر کند. بر خلاف طلاق خلع که در آن زن برای تحقق طلاق میتواند همه داراییاش را ببخشد، در طلاق مبارات فقط میتواند از مهریه خود صرف نظر کند.