اهمیت خاطرات کودکی در ساختار شخصیت اخلاقی فرزندان
یکی از دلایل دوری گزیدن افراد از مفاهیم و اصول مذهبی و عقیدتی، خاطرات بدی است که از والدین، معلمان معارف و دیگر افرادی که مبلّغ دین هستند در ذهن خود به همراه دارند. فرزندان ما دلیل بدرفتاری آنها را دین می پندارند و ناخودآگاه از مفاهیم اسلامی فاصله می گیرند. این نشان دهنده اهمیت خاطرات کودکی در ذهن همه ماست.
بررسی اهمیت خاطرات کودکی
با سایت روانشناسیویکی روان همراه باشید.
همچنین تداعی این خاطرات تلخ در هنگام مواجه شدن با مفاهیم دینی از دیگر علل بزرگی است که افراد را از زمینه های مذهبی و دینی دور نگه می دارد.
وقتی ما خودمان را مبلغ یا معرف دین خداوند می دانیم و شخصیت اجتماعی خود را بر این اساس تعریف می کنیم، باید در نظر داشته باشیم که اعمال ما توسط دیگران به عنوان الگوی مذهبی شناخته می شود.
این اتفاق در محیط خانواده نیز انجام می گیرد و والدین به عنوان معرف و آموزش دهنده دین خداوند، به عنوان الگو و سرمشق مذهبی فرزندانشان قرار می گیرند.
همچنین فرزندان ما مسائل دینی بسیاری را از معلمان معارف می آموزند، شاید این افراد از اهمیت خاطرات کودکی آگاه نیستند و بلند مدت فکر نمیکنند و در بسیاری از موارد، از رفتار آن ها الگوبرداری اخلاقی می کنند.
معلمان دروس معارف باید دارای ویژگی های خاصی باشند که در میان این ویژگی ها سلامت روانی، خوش اخلاقی، تسلّط بر مفاهیم دینی و آشنا بودن با نحوه تفکّر فرزندان در سنین مختلف، از اهمیت بیشتری برخوردارند. همچنین از مهمترین وظایف آن ها ایجاد شخصیت اخلاقی و اعتماد به نفس در دانش آموزان می باشد.
به دلیل اهمیت خاطرات کودکی والدین موظفند که به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر نحوه عملکرد و آموزش معلمان دروس مذهبی نظارت داشته باشند.
والدین سالم همواره بر روی رفتار خود و مراقبان فرزندانشان نظارت کامل دارند و در مسیر بهبود آن قدم بر می دارند.
ما همیشه مراقب هستیم که با اعمال و رفتارمان به دین خداوند و روح لطیف فرزندانمان خدشه ای وارد نکنیم و با الگودهی غلط خودمان، دین خداوند را به انحراف نکشانیم.