جان فردریش هربارت کیست؟
جان فردریش هربارت (Johann Friedrich Herbart) (۱۷۷۶ – ۱۸۴۱) فیلسوف و روانشناس آلمانی بود که به خاطر مشارکت‌های خود در زمینه مطالعات علمی آموزش مورد توجه قرار گرفت. در بخش بزرگان روانشناسی ویک روان به بررسی زندگینامه جان فردریش هربارت خواهیم پرداخت.
فهرست موضوعات بررسی شده
جان فردریش هربارت کیست؟
با سایت روانشناسی ویکی روان همراه باشید.
جان فردریش هربارت فرزند مشاور شورای ایالت اولدنبورگ بود و در ۴ مه ۱۷۷۶ در شهر اولدنبورگ، به دنیا آمد.
او در دانشگاه ینا (Jena) در بین سالهای ۱۷۹۴ تا ۱۷۹۹شرکت کرد در حالی که زیر نظر جان گوتلیپ فیخته و با فردریش فان شیلر ملاقات کرد.
پس از فارغ التحصیلی هربارت به Interlaken سوئیس رفت و در آنجا به عنوان مدرس به سه پسر فرماندار خدمت کرد.
در سویس جان فردریش هربارت با جان پستالاتزی ملاقات کرد و در Burgdorf از مدرسه او دیدن کرد.
هربارت فلسفه و تعلیم را در گوتینگن (۱۸۰۹ – ۱۸۰۹) تدریس کرد سپس شروع به جستجوی یک پایه فلسفی کرد که بتواند نظریات تحصیلی خود را به کار گیرد.
جایگاه جان فردریش هربارت در فلسفه
جایگاه هربارت در تاریخ فلسفه عمدتاً ناشی از مشارکت وی در فلسفه ذهن است.
اهداف جان فردریش هربارت در این رابطه با عنوان کتاب درسی خود به نام های
- Psychologie als Wissenschaft
- Erfahrung gegrundet
- Erfahrung
شرح داده شده اند.
جان فردریش هربارت کل مفهوم استعداد (به تعبیر کانت) را رد کرد و زندگی ذهنی را تجلی واحدهای حسی ابتدایی یا “ارائه” (Vorstellungen) می دانست.
این اندیشه‌ها به عنوان نیروهای فکری به شمار می‌رفت، نه صرفا “عقاید” در مفهوم Locke.
مطالعه اثر متقابل آنها باعث ایجاد استاتیک و پویایی ذهن می شود که در فرمول های ریاضی مانند مکانیک های نیوتنی بیان می شود.
ایده ها نباید آگاهانه باشند؛ آنها یا ممکن است ترکیب شوند تا از ترکیب نتایج ایجاد شوند یا با یکدیگر کشمکش داشته باشند، به نحوی که برخی موقتا مهار شوند یا “در آستانه آگاهی” باشند.
یک سیستم سازمان یافته اما ناخودآگاه از ایده های مرتبط ، “توده ای از برداشت” را شکل می دهد و چنین سیستمی می‌تواند یک ارائه جدید داشته باشد و در نتیجه آن را غنی تر نماید.
نقش جان فردریش هربارت در روانشناسی
بر این اساس هربارت نظریه آموزش را به عنوان شاخه ای از روانشناسی کاربردی توسعه داد.
نظریه آموزش که به نام Herbartianism شناخته می‌شود، به طور عمده در دو اثر تنظیم شده است که از پنج گام رسمی در تدریس دفاع می‌کرد:
۱- فرآیند آماده سازی
فرآیند مربوط به مطالب جدید باید به ایده‌ها یا خاطرات گذشته مرتبط شود تا به دانش آموزان علاقه لازم به موضوع مورد نظر بدهد.
۲- ارائه
ارائه مطالب جدید با استفاده از اشیاء قابل لمس یا تجربه واقعی
۳- ارتباط
ادغام کامل ایده جدید از طریق مقایسه با ایده‌های قبلی و در نظر گرفتن شباهت‌ها و تفاوت‌ها به منظور کاشت ایده جدید در ذهن
۴- تعمیم
روشی که برای آموزش نوجوانان مهم است و برای رشد ذهن فراتر از سطح ادراک و لمس طراحی شده است
۵- کاربرد
استفاده از دانش اکتسابی نه به شکلی کاملا سودمند بلکه به گونه ای که هر ایده آموخته شده به بخشی از عملکرد ذهن و کمک به تفسیر واضح و حیاتی از زندگی تبدیل شود.
این گام تنها زمانی امکان پذیر است که دانش آموز بلافاصله ایده جدید را اعمال کند و آن را خودش بسازد.
پیشنهاد می کنیم مطلب زندگینامه زیگموند فروید را هم در سایت ویکی روان مطالعه کنید.
فلسفه آموزش
تاثیر جان فردریش هربارت بر تئوری آموزشی حتی در حال حاضر بسیار مهم است.
او نه تنها یک آموزه فلسفی – روانشناختی برای تدریس بلکه یک روش تدریس نیز ایجاد کرد.
جان فردریش هربارت معتقد بود که ذهن، مجموع تمام افکاری است که به زندگی آگاهانه شخص وارد شده است، او بر اهمیت هر دو محیط فیزیکی و انسانی در رشد ذهن تاکید کرد.
به نظر هربارت ایده ها در مرکز این روند قرار داشتند. او احساس می‌کرد که آنها خود را در چیزی به نام “توده‌های مردم” گروه بندی می کنند.
با همانند سازی (یا درک) ایده‌های جدید می‌توانند از طریق ارتباط با ایده‌های مشابه وارد ذهن شوند. این فرآیند یادگیری بود.
کار و زندگی شخصی جان فردریش هربارت
همانطور که گفتیم هربارت در ۴ مه ۱۷۷۶ در اولدنبورگ متولد شد.
او تنها فرزند یک مادر خوش ذوق و پدری بود که به کار قانونی او توجه می کرد.
هربارت در ظرف آب جوشی افتاده بود و به علت این حادثه ناگوار در کودکی آسیب پذیر شده بود و تا سن ۱۲ سالگی توسط مادرش در خانه آموزش دیده بود.
مادر با استعداد و اراده ای قوی، نفوذ زیادی در تربیت او داشت که قدرت ذهنی اش را به پسرش منتقل کرده بود.
تحصیلات جان فردریش هربارت
هربارت تا سن ۱۲ سالگی توسط مادرش در خانه آموزش دیده بود.
هربارت شاگرد مدرسه اولدنبورگ (۱۷۸۸ – ۱۷۹۴) بود و به دانشگاه ینا (۱۷۹۴ – ۱۷۹۹)رفته بود.
نکات برجسته شغلی جان فردریش هربارت
در سال ۱۸۰۲ فارغ التحصیل دانشگاه گوتینگن شد و در سال ۱۸۰۵ به استادی منصوب شد.
او در همان سال، اولین سخنرانی های فلسفی خود را ارائه داد. هربارت فلسفه و فن تعلیم را در گوتینگن (۱۸۰۵-۱۸۰۵) تدریس کرد.
در آنجا شروع به جستجوی یک پایه فلسفی کرد که بتواند نظریات تحصیلی خود را به کار گیرد.
در اواخر سال ۱۸۰۸ او استاد کانیگزبرگ و جانشین ایمانوئل کانت شد و از سال ۱۸۰۹ تا ۱۸۳۳ کلاس فن تعلیم و فلسفه را در کونیگسبرگ برگزار کرد.
سپس از نحوه پیشرفت امور در پروس ناراضی بود و هربارت در سال ۱۸۳۳ به گوتینگن بازگشت.
او تا هنگام مرگش به عنوان استاد فلسفه در آنجا ماند.
زندگی شخصی جان فردریش هربارت
از سال ۱۷۸۸ تا ۱۷۹۴ هربارت یک دانش آموز Gymnasium در اولدنبورگ بود.
سپس در دانشگاه (Jena (1794-1799 تحصیل کرد، جایی که زیر نظر فیخته تحصیل کرد و با فردریش فان شیلر ملاقات کرد.
در طول دوره تحصیل، او تحت تأثیر لایب‌نیتز، کانت و فیخته قرار گرفت.
جان فردریش هربارت به عنوان معلم برای سه پسر فرماندار در ایندرلاکن در سوییس کار می‌کرد، از ۱۷۹۷ تا ۱۸۰۰ که در آن مدت با پستالاتزی آشنا شد.
در سال ۱۸۱۱ او با مری جین دریک هجده ساله، دختر یک بازرگان انگلیسی ازدواج کرد.
آنها یک زندگی شاد با مری داشتند که از تمام کارهای شوهرش و کمک در زمینه‌های تعلیم و فلسفه حمایت می‌کرد.
وی در ۱۱ اوت ۱۸۴۱ در آرامگاه Albanifriedhof در گوتینگن کشته شد.
وی در ۱۱ آگوست ۱۸۴۱ درگذشت و در گورستان آلبانیفردهاف در گوتینگن به خاک سپرده شد.
