آمفتامین چیست؟ موارد استفاده آمفتامین کدامند؟
آمفتامین یک محرک قدرتمند برای سیستم عصبی مرکزی است.
این محرک برای درمان برخی شرایط پزشکی استفاده می شود، اما با داشتن سابقه سوء مصرف، بسیار اعتیاد آور هم هست.
فهرست موضوعات بررسی شده
آمفتامین چیست؟
محرک هایی مانند آمفتامین (Adderall) و متیل فنیدات (Ritalin و Concerta) برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) مورد استفاده قرار می گیرند.
استفاده از این محرک به صورت تجویز شده می تواند ایمن و موثر باشد.
آمفتامین سولفات، یا speed، برای مقاصد تفریحی و غیرپزشکی هم استفاده می شود
آمفتامین می تواند باعث خوشحالی شود، اشتها را سرکوب کند و منجر به کاهش وزن گردد.
استفاده از محرک ها در خارج از زمینه پزشکی، می تواند اثرات مخرب شدیدی داشته باشد.
حقایقی درباره آمفتامین ها
- آمفتامین ها محرک های سیستم عصبی مرکزی (CNS) هستند
- برای درمان بیش فعالی و نارکولپسی (حمله خواب) به کار می روند
- عوارض جانبی آن ها شامل بی قراری، آکنه و تاری دید است
- عوارض جانبی نادرتر شامل تشنج، مشکلات قلبی و روان پریشی است
- به صورت تفننی مورد استفاده قرار می گیرند، و اعتیادآور هستند
مصارف پزشکی آمفتامین کدامند؟
آمفتامین گیرنده های مغز را فعال می کند و فعالیت تعدادی از انتقال دهنده های عصبی به ویژه نوراپی نفرین و دوپامین را افزایش می دهد.
دوپامین با لذت، حرکت و توجه همراه است
آمفتامین برای طیف وسیعی از شرایط مورد استفاده قرار گرفته است.
امروزه از این محرک به طور عمده برای درمان ADHD و به ندرت برای درمان افسردگی استفاده می شود.
درگذشته، از آن برای درمان نارکولپسی (حمله خواب) و کمک به کاهش وزن استفاده شده است، اما امروزه این وضعیت کم تر معمول است.
اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)
ADHD با بیش فعالی، تحریک پذیری، بی نظمی خلق و خو، مشکلات توجه، عدم سازماندهی و رفتارهای آنی مشخص می شود.
این اختلال در کودکان ظاهر می شود، اما می تواند در بزرگسالی هم ادامه یابد
آمفتامین برخی از این علائم را معکوس می کند و نشان داده شده است که رشد مغز و رشد عصبی کودکان را بهبود می بخشد.
درمان طولانی مدت با داروهای مبتنی بر آمفتامین در کودکان، مانع تغییرات ناخواسته در عملکرد و ساختار مغز می شود.
نارکولپسی (حمله خواب)
فرد مبتلا به نارکولپسی، خواب آلودگی و خواب روزانه بیش از حد را تجربه می کنند، که “حملات خواب” نامیده می شوند.
در یک فرد مبتلا به این شرایط، احساسات قوی می تواند باعث از دست دادن ناگهانی حجم ماهیچه یا کاتاپلکسی (تن انداختگی) گردد که باعث فروپاشی و احتمال سقوط فرد می شود.
نیز باعث دوره های خواب مکرر و غیرمنتظره می شود.
رابطه چاقی و Amphetamine
آمفتامین ها در ابتدا تحت عنوان بنزودرین (Benzedrine)، به دلیل توانایی های آن ها در سرکوب اشتها مورد استفاده قرار گرفتند.
ترس از عوارض جانبی ماده مخدر و پتانسیل آن برای اعتیاد و سوء مصرف باعث می شود که از مصرف آن ها خودداری شود.
در دهه 1950، گزارش هایی از سوء تغذیه، روان پریشی، و افسردگی باعث عدم تجویز آمفتامین ها برای کاهش وزن توسط پزشکان شد.
درحال حاضر، متخصصان پزشکی از آمفتامین ها و مشتقات آن ها برای کمک به کاهش وزن استفاده نمی کنند.
افسردگی
از دهه 1930 آمفتامین، برای درمان اختلالات عاطفی، اختلال وسواسی اجباری (OCD) و شیزوفرنی استفاده می شود.
با این حال، در دهه 1950 و 1960، با افزایش نگرانی ها درباره اثرات نامطلوب آن داروهای ضدافسردگی جدید در دسترس قرار گرفتند.
درموارد نادر، آمفتامین ها در کنار داروهای ضد افسردگی استاندارد برای درمان برخی از انواع افسردگی که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند.
به خصوص در افرادی که خستگی و بی علاقگی را تجربه می کنند، تجویز می شود.
خطرات مصرف آمفتامین
آمفتامین می تواند باعث ایجاد اثرات جانبی زیادی، از ملایم تا شدید، شود.
عوارض جانبی فیزیکی عبارتند از:
- فشارخون پایین یا بالا
- سندرم رینو که جریان خون به قسمت های انتهایی بدن کاهش می دهد
- اختلال نغوظ، و به ویژه نعوظ مکرر و پایدار
- افزایش ضربان قلب
- درد شکمی
- کاهش اشتها، حالت تهوع، و کاهش وزن
- آکنه، اگزما، کهیر
- تاری دید
- خشکی دهان
- دندان قروچه
- خون دماغ شدن
- تعریق زیاد
- گرفتگی بینی
- افزایش احتمال تشنج در افراد آسیب پذیر
- تیک های عصبی
- تنفس سریع تر و عمیق تر، به ویژه در کسانی که دارای بیماری های ریوی هستند
- مشکل در ادرار کردن
مصرف آمفتامین، ممکن است اثرات روان شناختی هم داشته باشد.
این اثرات عبارتند از:
- افزایش هوشیاری و تمرکز
- ترس، اضطراب، عصبانیت و بی قراری
- نوسانات خلقی
- بی خوابی
- تغییر در میل جنسی
- اختلال خودشیفتگی، یا درک اغراق آمیز از اهمیت خود
- رفتارهای وسواسی
در موارد نادر، روان پریشی ممکن است اتفاق بیفتد.
تاثیر آمفتامین بر رشد کودک
شواهدی مبنی بر این مسئله وجود دارد که مصرف آمفتامین برای درمان ADHD می تواند رشد کودکان را کند کند.
اثرات کوچک بر سیستم قلبی و عروقی از جمله افزایش ضربان قلب و فشار خون ممکن است اثرات بلندمدت داشته باشد.
با این حال، برخی مطالعات نشان می دهند که هر کاهشی در سرعت رشد می تواند از طریق یک “جهش رشد” به محض قطع دارو، انجام شود.
موارد منع مصرف
برخی از شرایطی که از پیش وجود دارند، می توانند مصرف برخی داروها را ناامن کنند.
موارد منع مصرف برای آمفتامین عبارتند از:
- حساسیت به آمفتامین ها یا مشتقات آن ها
- بیماری قلبی و عروقی یا آترواسکلروز (تصلب شرایین)، ضخیم شدن یا سخت شدن دیواره شاهرگ ها
- فشار خون متوسط تا شدید، یا فشار خون بالا
- تمایل به برانگیخته شدن
- سابقه افسردگی، اختلال دوقطبی، تیک های حرکتی یا گفتاری، یا سندرم توره
- تفکر خودکشی یا اقدام به آن
- گلوکوم یا آب سیاه
- تیروئید پرکار، با عنوان هیپرتیروئیدیسم
