بررسی و آشنایی با اختلالات وابسته به الکل
در بررسی اختلالات وابسته به الکل میتوان گفت که الکل، یک مسکن سلسله اعصاب مرکزی و مسموم سازنده و مستی آور و رایج‌ترین روانگردان است که توسط افراد سالم و بیماران روانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بیش از دو سوم مردم آمریکا الکل مصرف می‌کنند. تفکیک بین مشروبخواری تفریحی / اجتماعی و مصرف افراطی الکل غالباً مبهم و فاقد صراحت است.
در واقع الکلیسم را مصرف مفرط نوشابه‌های حاوی اتانول تعریف کرده‌اند. هرچند الکلیسم توصیف کننده یک اختلال روانی خاصی نیست.
با ویکی روان همراه باشید.
فهرست موضوعات بررسی شده
آشنایی با اختلالات وابسته به الکل
مصرف افراطی الکل که برای سلامت جسمی و روانی زیان‌بخش است، بر ۳ نوع شایع است:
- مصرف مستمر مقادیر زیاد الکل
- مصرف افراطی الکل فقط در روزهای آخر هفته یا زمانی که امکان اختلال در عملکرد شغلی حداقل است
- وره‌های میگساری مفرط (که چند روز تا چند هفته به طول می‌انجامد) با فاصله‌های طولانی پرهیز
وابستگی به الکل نشر خانوادگی دارد. کودکان والدینی که به سوء مصرف الکلی دست می‌زنند در خطر بالاتری برای سوء مصرف الکل قرار دارند. در آسیب‌پذیری نسبت به الکل و آثار آن تفاوت‌های قومی و فرهنگی نیز وجود دارد
آثار مسکن و سهل‌الوصل بودن الکل آن را به صورت رایج‌ترین ماده سوء مصرف برای رفع اضطراب، افسردگی یا بی‌خوابی درآورده است. با این حال، مصرف مزمن آن موجب افسردگی شده و محرومیت از آن در شخص وابسته، اضطراب بوجود می‌آورد.
بسیاری از بیماران پسیکوتیک وقتی علائم بیماری با مصرف دارو کاهش نمی‌یابد، با مصرف الکل به خود درمانی می‌پردازند. در بیماران دوقطبی افراط در مصرف الکل غالباً به شروع یک دوره مانیک منجر می‌شود.
در بین بیماران مبتلا به اختلال شخصیت، شخصیت‌های ضد اجتماعی بیشتر در معرضی ابتلاء به الگوهای وابستگی به الکل دیرپا قرار دارند.
تشخیص، نشانه‌ها و علائم اختلالات وابسته به الکل
۱- وابستگی به الکل
بیمار وابسته، تخریب مربوط به الکل در زمینه‌های تندرستی، روابط خانوادگی، عملکرد اجتماعی مثل حشر و نشر فقط با دوستان میخواره یا مسائل قانونی مثل رانندگی در حال مستی یا نزاع دارد.
۲- تحمل
پدیده‌ای است که در آن میگسار با گذشت زمان برای کسب هیجان آثار الکل نیاز به مقادیر مصرفی بالایی دارد. پیدایش تحمل معمولأ حاکی از وابستگی است.
وابستگی خفیف الکل شایع است اما تحمل شدید، نظیر آنچه در ارتباط با داروهای دیگر مثل ترکیبات تریاک و باربیتورات‌ها پدید می‌آید شایع نیست.
نوع تحمل بین افراد متفاوت است. وابستگی ممکن است فقط زمانی رخ دهد که بیمار مصرف الکل را قطع کرده و دچار علائم ترک الکل گردد.
ارزیابی
اکثر افراد الکلیک وقتی در مورد میزان مصرف الکل از آنان سؤال شود، حداقل را اعلام می‌کنند. أخذ شرح حال و سابقه میزان مصرف الکل مهم است.
طرح سؤال به گونه‌ای که به احتمال زیاد پاسخ مثبت در پی داشته باشد، کمک کننده است. برای مثال به جای اینکه سؤال شود، آیا الکل می‌خورید؟ میتوان پرسید، چه مقدار الکل می‌خورید؟
سوالات مهم دیگر از قبیل دفعات مصرف الکل به هنگام صبح، دفعات دوره های فراموشی و یادآوری دوستان و بستگان به بیمار در ارتباط با کاستن از میزان مصرف الکل.
همیشه قرائن پنهانی سوء مصرف الکل را جستجو کرده و در مورد مصرف سایر مواد نیز بپرسید. آیا بیمار سانحه‌پذیر به نظر می‌‍رسد؟ آیا اهل جنگ و دعواست؟ غالباً از کار غیبت می‌کند؟ با مسائل اجتماعی و خانوادگی درگیر است؟
راه درمان اختلالات وابسته به الکل
هدف حصول پرهیز طولانی است، عود شایع است، مداوای اولیه مستلزم سم‌زدایی است. با بستری کردن در صورت لزوم و درمان علائم محرومیت موجود، اختلالات روانی نیز درمان می‌شوند.
قبل از اینکه بیمار، برای درمان همیاری نماید، ممکن است تحت کنترل درآوردن افکار شدید او لازم باشد. این امر مستلزم همکاری خانواده، دوستان، کارفرمایان و افراد دیگر است.
بیماران مبتلا به اختلالات وابسته به الکل ممکن است در ادامه مصرف الکل دچار از دست دادن شغل، خانواده و تندرستی شود. روان درمانی انفرادی و گروه درمانی مؤثر است.
گروه درمانی ممکن است برای بیمارانی که وابستگی به الکل را یک مسأله اجتماعی تلقی می‌کنند، تا یک مشکل روانپزشکی شخصی، مقبول‌تر باشد. مداخله‌های روانی – اجتماعی لازم و بسیار مؤثر است.
