فرزندان ما در مقاطع مختلف سنّی، به شیوه های گوناگون فکر می کنند که به آن رشد فکری فرزند میگوییم. این مسئله در تمامی انسانها یکسان است. به این معنا که انسان ها در مراحل مختلف رشد خود از قالب های فکری یکسانی استفاده می کنند. از دیدگاه علم روانشناختی انسانها به طور معمول در سنین مختلف دچار تغییر و تحولات اساسی در زمینه شناختی می شوند. بنابراین آموزش های ما زمانی مفید واقع می شوند که آموزش های ما با نحوه نگرش و رشد فکری فرزند هماهنگ باشد.

تربیت بر اساس رشد فکری فرزند

با سایت روانشناسیویکی روان همراه باشید.

ژان پیاژه یکی از بزرگترین دانشمندان روانشناسی رشد، نظریه رشد فکری را به صورت بسیار جامع و واضح بیان کرده است. این نظریه در طی سالها بحث و بررسی به اثبات و تایید بسیاری از دانشمندان رسیده است.

نتیجه بزرگی که می توانیم از مطالعه نظریه این دانشمند بگیریم این است که شیوه آموزش همیشه متناسب با سن فرزندان و رشد فکری فرزند ما تغییر می کند.

به عنوان مثال آموزش مفهوم خداوند برای فرزندان زیر هفت سال همیشه باید در قالب بازی و داستان و همراه با مثال های بسیار زیبا باشد. برای فرزندان در این سن می توان از مثال مادر مهربان یا پدر قدرتمند برای توصیف خداوند استفاده کرد.

اما پس از هفت سال فرزندان ما می توانند تخیل داشته باشند و به مفاهیم انتزاعی نیز فکر کنند.

بنابراین ما می توانیم برای این فرزندانمان در این سن مفهوم خداوند را به عنوان خالق و به وجود آورنده همه چیز نام ببریم. اما به یاد داشته باشیم عموم فرزندان تا سن یازده سالگی توانایی استدلال و منطق را ندارند.

باید سعی کنیم در آموزش هایمان ترجیحا از استدلال های انتزاعی و غیر مادی استفاده نکنیم

به عنوان مثال اگر فرزندمان در این سن از ما پرسید که چرا خدا هست ما می توانیم به او پاسخ دهیم که همانطور که یک میوه برای به وجود آمدن نیاز به درخت دارد، همه چیز در این دنیا نیز نیازمند وجود خدا است. این نوعی آموزش بر اساس رشد فکری فرزند است.

اما بعد از یازده سالگی و رسیدن فرزندان به سن بلوغ، آن ها می توانند درباره مفاهیم انتزاعی و غیر مادی فکر و استدلال داشته باشند.

در این سن معمولا آن ها درگیر شبهات اعتقادی زیادی می شوند که والدین آگاه آنها را برای کنجکاوی و بحث بیشتر تشویق می کنند.

همواره به یاد داشته باشیم که سنین مطرح شده قطعی نمی باشند و بهترین راهنما برای تشخیص اینکه فرزند ما در کدامیک از این مراحل قرار گرفته است، توجّه به نحوه تفکّر و گویش آنها می باشد.