قضاوت کردن یکی از دام‌ها و چرخه‌های مخربی است که مغزمان، طبق ساختار تکاملی چندین میلیون ساله‌اش، ما را در دام آن می‌اندازد.
نتیجه قضاوت کردن این است که آرامش از شما گرفته شده، از زندگی راضی نباشید و باعث می‌شود همواره درگیری ذهنی داشته باشید.
با سایت روانشناسی ویکی روان همراه باشید.
چند نکته درباره قضاوت کردن
از دید روانشناسی قضاوت کردن انتخاب گزینشی بخش‌هایی از واقعیت و نتیجه‌گیری از آنهاست نه خود واقعیت.
واقعیت فقط وجود دارد و از اجزای مختلفی تشکیل شده است که ما آن اجزا را خوب و بد می‌بینیم که حین قضاوت کردن بخش‌هایی از شواهد را انتخاب کرده و با آنها یک فیلمنامه می‌سازیم که به جمع بندی مربوطه (همواره غلط! بنظرتان چرا؟) می‌رسد
معایب قضاوت کردن کدامند؟
۲- برای قضاوت کردن شما باید تمرکز خود را، از درون و اهداف خود، به بیرون ببرید.
اگر بخواهید فرد موفقی در مسیر به دست آوردن موفقیت باشید، باید اصول و برنامه‌ها و اهداف درونی‌ای داشته باشید که حتی یک ثانیه نیز از آنها غافل نشوید.
حین قضاوت کردن تمرکز شما، به بیرون منتقل می‌شود و وقتی تمرکزتان به بیرون منتقل شود.
در صورت ادامه این وضعیت، همه دنیای شما، همان مسائل بیرونی می‌شود و در نتیجه، از اهداف تان در زندگی باز می‌مانید.
تاثیر قضاوت کردن بر زندگی ما چیست؟
۳- این بادتان باشد در زندگی، تنها چیزی که می‌توانید کنترل کنید خودتان هستید.
اگر قرار است به فرض، شخصی برای شما کاری انجام دهد و انجام نمی‌دهد، دلیل بر بد بودن او نیست!
باید شما این توان را در خود بوجود بیاورید که قدرت اثرگذاری داشته باشید!
به درون خود برگردید، چگونه می‌توانم این شخص را قانع کنم؟ با چه علم و شیوه بیانی؟
همیشه خود را عامل موارد بیرونی بدانید تا رشد یابید و آرام باشید.
اگر کسی به حرف شما گوش نمی‌کند، عامل شما هستید!
چون اگر علم مربوطه را در خود بوجود می‌آوردید، می‌توانستید روی آن فرد تاثیرگذاری کنید.
پس همیشه برای عوامل بیرونی، راه حل درونی وجود دارد.
قضاوت کردن یک دام است
۴- وقتی مدام به دام قضاوت می‌افتید، هر ثانیه دنبال یک چیز بهتر هستید و در چرخه «مدام دنبال وضع بهتر از آنچه هست بودن» می‌افتید.
از نظر ذهنی با آنچه هست سیراب نمی‌شوید و این زندگی را برای‌تان تلخ می‌کند.
۵- به این جمله دقیقا فکر کنید:
وقتی درباره اعمال بقیه قضاوت می‌کنید، مطمئن باشید در اوج همان لحظه‌ای که مغزتان، به شما این توهم را می‌دهد که صد در صد آنچه فکر می‌کنید درست است.
پنجره دیگری وجود دارد که اگر از آن زاویه به مساله نگاه کنید، صد درصد موافق خواهید شد که آن هم درست است!
چون واقعیت همواره یک چیز ثابت است!
واقعیت فقط وجود دارد اما پنجره های مختلفی برای نگاه به همان چیز ثابت وجود دارد.
معمولا زود قضاوت می کنیم
۶- مثالی را در نظر بگیرید. شما بخاطر این که یک نفر حین رانندگی، با سرعت زیاد جلوی شما می‌پیچد، او را قضاوت می‌کنید و عصبانی می‌شوید.
اما حال به یک نکته توجه کنید: اگر او یک مریض بدحال در ماشین داشته باشد چه؟
یا این که: آیا تا بحال خودتان، در هیچ جایگاهی از زندگی، مرتکب کار مشابهی نشده‌اید؟
به فرض که شما بسیار منضبط هستید و فقط یکبار خطا کرده‌اید.
اگر صحنه ای که از آن فرد دیدید، تنها خطای این فرد در زندگی اش بوده باشد (که در مقابل شما روی داده) چه؟
همان طور که می‌بینید همه چیز به خصوص در قضاوت کردن مربوط به پنجره‌ای است که ما توسط آن به دنیا می‌نگریم و واقعیت، به خودی خود، هیچ معنایی ندارد.
فقط به سادگی وجود دارد. این ماییم که به چیزهایی که رخ می‌دهد، معنا می‌دهیم.
