سندرم پای بی قرار چیست؟ علت تکان دادن پا چیست؟
سندرم پای بی قرار (Restless Legs – RLS) شرایطی است که موجب ایجاد یک تمایل شدید غیرقابل کنترل برای حرکت پاهای شما و معمولا به دلیل یک احساس ناخوشایند ایجاد می شود.
سندرم پای بی قرار معمولا در ساعات غروب یا شب، هنگام نشستن یا دراز کشیدن رخ می دهد.
حرکت دادن پاها احساس ناخوشایند را به طور موقت کم می کند.
فهرست موضوعات بررسی شده
- سندرم پای بی قرار چیست؟
- علائم سندرم پای بی قرار
- گاهی توصیف سندرم پای بی قرار دشوار است
- معمولا شدت علائم متغیر است
- چه موقع باید به پزشک مراجعه شود؟؟؟
- علت بروز سندرم پای ناآرام
- نقش وراثت در ابتلا به سندرم پای ناآرام چیست؟
- بروز سندرم پای بی قرار در بارداری
- عوامل خطرساز در سندروم پای بی قرار
- عوارض ابتلا به سندرم پای بی قرار کدامند؟
- تاثیر فقر آهن در ابتلا به سندرم پای بی قرار
- سندروم پای بی قرار چگونه تشخیص داده می شود؟
- عوارض سندرم پای بی قرار
- بهترین درمان سندروم پای بی قرار چیست؟
سندرم پای بی قرار چیست؟
با مطالب روانشناسی بالینی در سایت ویکی روان همراه باشید.
سندرم پای بی قرار که در حال حاضر به سندرم پای بی قرار/بیماری Willis-Ekbom) ELS-WED) معروف است، می تواند در هر سنی آغاز و به طورکلی با افزایش سن وخیم تر شود.
این سندرم می تواند خواب را مختل کند، که با فعالیت های روزانه تداخل پیدا می کند.
گام های ساده مراقبت از خود و تغییرات سبک زندگی می تواند به شما کمک کند.
داروها هم به افراد زیادی که سندروم پای بی قرار دارند کمک می کنند.
علائم سندرم پای بی قرار
نشانه مهم، تمایل شدید به حرکت پاها است.
ویژگی های رایج مرتبط با سندروم پای بی قرار عبارتند از:
احساساتی که پس از استراحت آغاز می شوند
این احساس معمولا پس از دراز کشیدن یا نشستن برای مدتی طولانی، مانند ماشین، هواپیما یا سینما آغاز می شود.
آسودگی با حرکت
احساس سندروم پای بی قرار با حرکت دادن، مانند کش دادن، تکان دادن پاها، قدم زدن یا پیاده روی کاهش می یابد.
بدتر شدن علائم در شب
علائم این سندروم عمدتا در شب بروز می کنند.
حرکت دادن پا در شب
سندروم پای بی قرار ممکن است با یکی دیگر از شرایط رایج به نام حرکت پای متناوب شبانه همراه باشد، که باعث می شود درحالی که خواب هستید، پای خود را تکان بدهید و ضربه بزنید.
افراد معمولا علائم سندروم پای بی قرار را به عنوان احساسی غیرمعمول و ناخوشایند در پاهایشان توصیف می کنند
معمولا در هر دو طرف بدن اتفاق می افتد. این احساسات به ندرت در بازوها هم تاثیر می گذارند.
این احساسات، که به طور کلی در عضوی از بدن، و نه در پوست رخ می دهند، به شرح زیر هستند:
گز گز کردن، کشیدگی، ضربان داشتن، درد، خارش، احساس برق گرفتگی
گاهی توصیف سندرم پای بی قرار دشوار است
افراد مبتلا معمولا شرایط را به عنوان یک گرفتگی ماهیچه یا بی حسی توصیف نمی کنند.
با این حال، به طور مداوم تمایل به حرکت پای خود دارند.
معمولا شدت علائم متغیر است
گاهی، نشانه های سندرم پای بی قرار برای مدتی ناپدید می شوند و سپس باز می گردند.
چه موقع باید به پزشک مراجعه شود؟؟؟
برخی افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار به دنبال درمان پزشکی نیستند، چون نگران جدی گرفته نشدن آن هستند.
اما سندروم پای بی قرار می تواند در خواب شما اختلال ایجاد کند
همچنین میتواند موجب ایجاد خواب آلودگی در طول روز و تاثیر بر کیفیت زندگی شما شود.
اگر فکر می کنید به سندروم پای بی قرار مبتلا هستید، به پزشک مراجعه کنید.
علت بروز سندرم پای ناآرام
غالبا هیچ دلیل شناخته شده ای برای سندروم پای بی قرار وجود ندارد.
محققان گمان می کنند که این وضعیت می تواند ناشی از عدم تعادل دوپامین شیمیایی مغز باشد، که پیام هایی را برای کنترل حرکت عضلات ارسال می کند
سندرم پای بی قرار یک مولفه ژنتیکی دارد و می تواند در خانواده هایی یافت شود که در آن ها ظهور علائم قبل از ۴۰ سالگی است.
گوناگونی های ژنی خاص با سندروم پای بی قرار همراه بوده است.
شواهد نشان می دهند که سطوح پایین آهن در مغز هم می تواند دلیل بروز این سندروم باشد
شواهد قابل توجهی هم نشان می دهند که سندروم پای بی قرار مربوط به اختلال عملکرد در یکی از بخش های مغز است که حرکت را کنترل می کند (به نام عقده های قاعده ای)، و از دوپامین شیمیایی مغز استفاده می کند.
دوپامین برای تولید یک فعالیت ماهیچه ای هموار و هدفمند ضروری است.
قطع این مسیرها به طور مکرر غالبا منجر به حرکات غیرعادی می شود.
افراد مبتلا به بیماری پارکینسون، دیگر اختلال در مسیرهای دوپامین عقده های قاعده ای، شانس بالایی در ابتلا به سندرم پای بی قرار دارند.
نقش وراثت در ابتلا به سندرم پای ناآرام چیست؟
گاهی اوقات سندروم پای بی قرار در خانواده ها ادامه می یابد.
به ویژه اگر این شرایط قبل از ۴۰ سالگی آغاز شوند.
محققان سایت هایی را در کروموزوم ها شناسایی کرده اند که ممکن است در آن ها ژن های سندرم پای بی قرار وجود داشته باشد.
بروز سندرم پای بی قرار در بارداری
بارداری یا تغییرات هورمونی ممکن است به طور موقت نشانه ها و علائم سندروم پای بی قرار را بدتر کند.
برخی زنان برای اولین بار درطول بارداری، به ویژه در سه ماهه آخر، به این سندرم پای بی قرار مبتلا می شوند.
با این حال، نشانه ها و علائم معمولا پس از زایمان ناپدید می شوند.
عوامل خطرساز در سندروم پای بی قرار
سندروم پای بی قرار می تواند در هر سنی، حتی در دوران کودکی گسترش یابد.
این اختلال در سنین بالاتر رایج تر است و بیشتر در زنان رخ می دهد
سندروم پای بی قرار معمولا با یک مشکل جدی پزشکی مرتبط نیست.
عوارض ابتلا به سندرم پای بی قرار کدامند؟
با این حال، این سندروم گاهی شرایطی همچون شرایط زیر را به همراه داد:
نوروپاتی محیطی
این آسیب به دست ها و پاهای شما گاهی به دلیل بیماری های مزمنی نظیر دیابت یا اعتیاد به الکل است.
تاثیر فقر آهن در ابتلا به سندرم پای بی قرار
حتی بدون ابتلا به کم خونی، فقر آهن می تواند موجب بروز سندروم پای بی قرار یا بدتر شدن آن شود.
اگر سابقه خونریزی در معده یا روده دارید، دوره های قاعدگی سنگینی را تجربه می کنید، یا به طور مکرر خون اهدا می کنید، ممکن است فقر آهن داشته باشید.
نارسایی کلیه
درصورتی که نارسایی کلیه دارید، ممکن است کمبود آهن، غالبا همراه با کم خونی، هم داشته باشید.
هنگامی که کلیه ها به درستی کار نکنند، ذخیره آهن در خون می تواند کاهش یابد
این تغییر یا دیگر تغییرات در شیمی خون می تواند باعث بروز سندروم پای بی قرار یا بدتر شدن آن شود.
وضعیت طناب نخاعی
ضایعات روی طناب نخاعی با سندروم پای بی قرار مرتبطند.
پس از بی هوشی از طریق نخاع، مانند یک بلوک ستون فقرات، هم خطر بروز سندرم پای بی قرار افزایش می یابد.
سندروم پای بی قرار چگونه تشخیص داده می شود؟
از آن جایی که هیچ آزمایش مشخصی برای این سندروم وجود ندارد، این وضعیت به وسیله ارزیابی یک پزشک تشخیص داده می شود.
پنج معیار اصلی برای تشخیص بالینی این اختلال عبارتند از:
- نیاز شدید به حرکت پاها که غالبا با احساسات غیرعادی، ناخوشایند، یا ناراحت کننده همراه است.
- تمایل شدید به حرکت دادن پاها در خلال استراحت یا عدم فعالیت آغاز یا بدتر می شود.
- تمایل شدید به حرکت دادن پاها دست کم به طور موقت یا به طور جزئی یا کاملا با حرکت دادن تسکین می یابد.
- تمایل شدید به حرکت دادن پاها در غروب یا شب آغاز یا تشدید می شود.
- چهار ویژگی بالا به دلیل هیچ وضعیت پزشکی یا رفتاری دیگری مرتبط نیستند.
عوارض سندرم پای بی قرار
اگرچه سندروم پای بی قرار به وضعیت جدی دیگری منجر نمی شود، علائم می توانند به ندرت ناراحت کننده تا ناتوان کننده درجه بندی شوند.
بسیاری از افراد مبتلا به سندروم پای بی قرار در خوابیدن دچار مشکل هستند
سندروم پای بی قرار شدید می تواند موجب اختلال در کیفیت زندگی و بروز علائم افسردگی شود.
بی خوابی می تواند سبب خواب آلودگی بیش از حد در طول روز شود، اما سندروم پای بی قرار ممکن است با چرت زدن تداخل داشته باشد.
بهترین درمان سندروم پای بی قرار چیست؟
متخصصین روانشناس بهترین راهکارها را ارائه خواند کرد.
مشاوره روانشناسی
