علت کاهش میل جنسی در زنان و مردان چیست؟
میل جنسی، نیروی محرکه صمیمیت و یکی از ارکان اساسی سلامت روان انسان است. کاهش این میل، که به آن افت میل جنسی یا کاهش میل جنسی گفته میشود، میتواند تار و پود روابط را سست کرده و بر کیفیت زندگی فردی و اجتماعی افراد سایه بيفكند. این مشکل، که در زنان و مردان به یکسان شایع است، علل مختلفی دارد که در این مقاله به بررسی آنها میپردازیم.
فهرست موضوعات بررسی شده
بررسی میل جنسی و شهوت
نخست بهتر است بررسی کنیم که میل جنسی و شهوت چیست. شهوت، تمایل و کشش قوی به سمت یک محرک جنسی است. این میل میتواند شامل میل به تماس فیزیکی، فانتزیهای جنسی، یا افکار شهوانی باشد.
شهوت یک بخش طبیعی و سالم از وجود انسان است و نقشی اساسی در تولید مثل و حفظ روابط عاطفی دارد. با این حال، شهوت میتواند در برخی موارد مشکلساز شده، به خصوص زمانی که به طور افراطی یا وسواسی دنبال شود. در این صورت میتواند مشکلات جنسی و اجتماعی به علت تحریک شدن زیاد ایجاد کند که این موضوع این پرسش را برای فرد ایجاد خواهد کرد که چگونه شهوتمان را کنترل کنیم؟ در این جا چندین راهکار وجود دارند که هم میل جنسی را از بین نبرده و هم باعث کنترل شهوت و مدیریت آن میشوند:
- به افکار، احساسات و رفتارهای خود در این زمینه توجه کنید و ببینید چه چیزهایی شما را تحریک میکند و چگونه به این محرکها واکنش نشان میدهید.
- برای خودتان مشخص کنید که چه چیزی در روابط جنسی برایتان قابل قبول است و چه چیزی نیست.
- اگر میدانید که چیزی شما را تحریک میکند، تا حد امکان از آن دوری کنید.
- زمان خود را به فعالیتهای سالم و لذتبخش اختصاص دهید که به شما کمک میکند تا از افکار و احساسات جنسی دور شوید. این فعالیتها میتوانند شامل ورزش، مطالعه، گذراندن وقت با دوستان و خانواده، یا دنبال کردن علایق و سرگرمیهایتان باشند.
دلایل کاهش میل جنسی در مردان
حال به بخش دوم و اصلی مقاله یعنی کاهش میل جنسی در مردان و زنان و علت آن میرسیم. دلایل مختلفی برای کاهش میل جنسی در مردان وجود دارند که به طور کلی به دو دسته فیزیکی و روانی تقسیم میشوند:
دلایل فیزیکی
- کاهش سطح تستوسترون: هورمون تستوسترون در ترغیب جنسی مردان نقش اساسی دارد. با پیشرفت سن، سطح تستوسترون به طور طبیعی کاهش مییابد.برخی از بیماریها مانند دیابت، چاقی و بیماری کبدی نیز میتوانند منجر به کاهش سطح تستوسترون شوند.
- داروها: مصرف برخی از داروها میتواند به عنوان عارضه جانبی، میل جنسی را کاهش دهد. این داروها شامل داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد فشار خون و داروهای شیمی درمانی هستند.
- بیماریهای مزمن: بیماریهای مزمن مانند دیابت، بیماری قلبی، بیماری کلیوی و آرتروز میتوانند بر میل جنسی تأثیر بگذارند.
- کمبود ویتامینها و مواد معدنی: کمبود ویتامین D، روی و آهن نیز میتواند با کاهش میل جنسی مرتبط باشد.
- مشکلات خواب: کمبود خواب میتواند بر سطح هورمونها و انرژی فرد تأثیر بگذارد و منجر به کاهش میل جنسی شود.
- مصرف مواد: مصرف بیش از حد الکل و مواد مخدر میتواند میل جنسی را کاهش دهد.
دلایل روانی
- استرس: استرس شدید میتواند بر میل جنسی تأثیر منفی بگذارد و از دلایل کاهش میل جنسی باشد.
- افسردگی: افسردگی یکی از شایعترین علل کاهش میل جنسی در مردان است.
- اضطراب: اضطراب میتواند منجر به مشکلاتی در عملکرد جنسی مانند نعوظ و انزال زودرس شود.
- مشکلات رابطه: مشکلاتی در رابطه مانند عدم صمیمیت، مشکلات ارتباطی و خیانت میتواند منجر به کاهش میل جنسی شود.
- سابقه سوء استفاده جنسی: سابقه سوء استفاده جنسی میتواند منجر به مشکلات سلامت روان مانند اضطراب، افسردگی و PTSD شود که به نوبه خود میتواند بر میل جنسی تأثیر بگذارد.
دلایل کاهش میل جنسی در زنان
کاهش میل جنسی در زنان نیز دلایلی شبیه به مردان دارد با این تفاوت که هورمونها در زنان متفاوت از مردان هستند. زنان با نزدیک شدن به یائسگی ممکن است سطوح پایینتر میل جنسی را در خود حس کنند. همچنین در زمان سیکل ماهانه نیز به علت بالا و پایین آمدن هورمونها در هر دوره، این امکان وجود دارد که در زمانهای مختلف در ماه میزان میل جنسی متفاوتی را تجربه کنند.
اما علت کاهش میل جنسی چه در مردان و چه در زنان از زمان شناخته شدن باید درمان شود. زیرا این جنبه از زندگی مخصوصا در روابط زناشویی تاثیر بسیار زیاد داشته و در صورت نادیده گرفتن آن ممکن است صدمات بسیاری را به بار آورد.
راهکارهای درمان کاهش میل جنسی در مردان و زنان
میتوانیم این امید را داشته باشیم که بسیاری از دلایل کاهش میل جنسی در زنان و مردان درمان شده و فرد میتواند دوباره زندگی نرمال خود را داشته باشد. اما درمان کاهش میل جنسی به صورت اصولی ابتدا با شناخت دلایل آن هم به صورت ریشهای امکان پذیر است. پس ابتدا باید به درستی بدانید که به چه دلیل میل جنسی شما کم شده است. سپس برای درمان آن اقدام کنید. با این حال راههای موثر در این زمینه را در زیر بیان میکنیم.
درمانهای مردانه
- درمان جایگزینی تستوسترون (TRT): اگر میل جنسی مردان تحت تأثیر سطوح پایین تستوسترون قرار گیرد، ممکن است TRT توصیه شود. این درمان میتواند به اشکال مختلف از جمله تزریق، ژل، چسب و ایمپلنت انجام شود.
- رسیدگی به شرایط زمینهای سلامت : درمان شرایط پزشکی مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری قلبی میتواند به بازیابی میل جنسی کمک کند. این ممکن است شامل تغییر سبک زندگی، دارو یا سایر مداخلات باشد.
- تعدیل دارو: اگر از دست دادن میل جنسی یکی از عوارض جانبی دارو باشد، مشورت با یک پزشک در مورد گزینههای جایگزین یا تنظیم دوز ممکن است مفید باشد.
- مشاوره روانشناختی: پرداختن به عوامل روانشناختی از طریق درمان یا مشاوره میتواند به مردان کمک کند تا با استرس، اضطراب، افسردگی یا مسائل مربوط به رابطه که به کاهش میل جنسی کمک میکند، کنار بیایند.
- تغییر سبک زندگی: ورزش منظم، رژیم غذایی سالم، خواب کافی و تکنیکهای مدیریت استرس همگی میتوانند از بهزیستی کلی حمایت کنند و ممکن است میل جنسی را بهبود بخشند.
درمانهای زنانه
- هورمون درمانی: برای زنانی که مشکلات میل جنسی مرتبط با یائسگی را تجربه میکنند، هورمون درمانی (استروژن درمانی) ممکن است به کاهش علائمی ثانویه کاهش میل جنسی کمک کند.
- رسیدگی به شرایط پزشکی : درمان بیماریهای زمینهای مانند اختلالات تیروئید یا افسردگی میتواند میل جنسی را در زنان بهبود بخشد.
- مشاوره روانشناختی: درمان میتواند به زنان کمک کند تا استرس، اضطراب، مسائل مربوط به تصویر بدن، آسیبهای گذشته یا مشکلات رابطه ای که ممکن است بر میل جنسی آنها تأثیر بگذارد، برطرف کنند.
- تغییر سبک زندگی: زنان نیز مانند مردان میتوانند از تغییرات سبک زندگی مانند ورزش منظم، رژیم غذایی متعادل، تکنیکهای مدیریت استرس و خواب کافی برای حمایت از رفاه کلی و سلامت جنسی بهره مند شوند.
استراتژیهای مشترک برای هر دو جنس
- ارتباط: ارتباط باز و صادقانه بین شرکا در رسیدگی و حل مسائل جنسی ضروری است. بحث در مورد نگرانیها، خواستهها و ترجیحات میتواند به هر دو طرف کمک کند که احساس درک و حمایت کنند.
- زوج درمانی: در برخی موارد، زوج درمانی ممکن است برای رسیدگی به مسائل رابطه و بهبود صمیمیت مفید باشد.
سخن پایانی
اگر دچار میل جنسی کم یا زیاد شده باشید به صورتی که باعث آسیب به روابط شما و زندگی اجتماعی میشود، قبل از اینکه نگرانی بابت آن را در خود ایجاد کنید، بهتر است تا علت این موارد را به صورت ریشهای شناخته و برای درمان اقدام کنید. حضور یک مشاور یا رواندرمانگر در این زمینه نیز میتواند بسیار کمک کننده باشد.