بوپروپیون با نام تجاری ولبوترین (wellbutrin) یک داروی ضدافسردگی آتیپیک است که به عنوان داروی کمک به کاهش میل و اثرات ترک نیکوتین نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از ابتدای کشف این دارو به عنوان ضد افسردگی، از آن به عنوان دارویی مؤثر در ترک سیگار (به صورت غیرمستقیم) نیز نام برده شده است.
آشنایی با بوپروپیون
با سایت روانشناسی ویکی روان همراه باشید.
پس از سرترالین، سیتالوپرام و فلوکستین چهارمین ضدافسردگی است که در آمریکا تجویز می‌شود.
وپروپیون برای درمان اختلال بیش فعالی یا کمبود توجه نیز ممکن است به کار رود.
اثر ضد افسردگی این دارو ممکن است تا ۴ هفته بعد از شروع درمان مشهود نباشد.
بوپروپیون یک مهارکننده نسبتا خالص جذب مجدد نوراپی نفرین با کم و بیش فعالیت بلوکه‌کننده مجدد دوپامین است.
مزایای این دارو مشتملند بر این واقعیت که این دارو اثر بالینی قابل توجهی روی هدایت قلبی یا تعداد نبض نداشته و هیپوتانسیون اورتواستاتیک مهمی به وجود نمی‌آورد.
اثرات جانبی آنتی‌کولینرژیک آن هم کم است.
بوپروپیون به صورت قرص خوراکی در دوزهای ۷۵، ۱۰۰، ۱۵۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی‌گرمی، بسته به نظر پزشک معالج تجویز می‌شود
قرص‌ها باید در دمای اتاق ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد نگه داشته شوند.
عوارض جانبی مصرف بوپروپیون
عوارض جانبی بوپروپیون عبارت است از:
- تهوع
- استفراغ
- خشکی دهان
- سردرد
- یبوست
- افزایش تعریق
- درد مفاصل
- گلو درد
- تاری دید
- طعم عجیب و غریب در دهان یا
- سرگیجه
عوارض جانبی مصرف بوپروپیون
- درد قفسه سینه
- غش
- ضربان نامنظم سریع یا تپش قلب
- مشکلات شنوایی
- زنگ در گوش
- سردرد شدید
- تغییرات ذهنی یا خلق و خو به عنوان مثال (بی‌قراری، اضطراب، سردرگمی، توهم، از دست دادن حافظه)
- جنبش‌های کنترل نشده (لرزش) و یا کاهش وزن غیر معمول
- درد عضلانی
- تورم یا قرمزی چشم
- تغییرات بینایی
- تغییر در مقدار ادرار و حساسیت یا ضعف
در صورت بروز هر یک از عوارض ذکر شده با پزشک معالج مشورت شود.
احتیاط در مصرف بوپروپیون
استفاده BUPROPION باید با احتیاط همراه باشد
– در صورت حساسیت به مصرف بوپروپیون مصرف دارو قطع شود.
– در صورت تشنج یا سابقه پرخوری عصبی یا بی اشتهایی عصبی (بعلت افزایش ریسک تشنج)، بیماران با سابقه اخیر سکته قلبی، بیماری قلبی ناپایدار، نارسایی کبدی یا کلیوی و بیمارانی که تحت ترک یکباره الکل یا خواب آورها (بنزودیازپین ها و…) زیر نظر پزشک معالج بوپروپیون را مصرف کنند.
– تا بهبود قابل توجه افسردگی احتمال افزایش ریسک خودکشی با مصرف دارو وجود دارد.
بیمارانی که در ریسک بالایی هستند باید به طور مرتب تحت نظر باشند (بخصوص در ابتدای درمان).
برای کاهش احتمال خودکشی با مصرف زیاد بوپروپیون باید مقادیر اندکی در نسخه نوشته شود.
– بیمارانی که دچار اختلال دو قطبی هستند، ممکن است با مصرف ضد افسردگی ها دچار افزایش ریسک حملات مانیا شوند.
– بیمار از مصرف الکل اجتناب نماید.
– به دلیل اثرات بوپروپیون بیمار فعالیت‌هایی که مستلزم هوشیاری کامل است، انجام ندهد.
