ماجرای عارف و نانوا

با ویکی روان همراه باشید.

آورده‌اند که عارف معروفی به نانوایی رفت و چون لباس درستی نپوشیده بود نانوا به او نان نداد و عابد رفت. مردی که آنجا بود عابد را شناخت. به نانوا گفت این مرد را می‌شناسی؟

گفت: نه

مرد گفت: فلان عابد بود.

نانوا گفت: من از مریدان اویم.

دنبالش دوید و گفت می‌خواهم شاگرد شما باشم اما عابد قبول نکرد.

نانوا گفت اگر قبول کنی من امشب تمام آبادی را طعام می‌دهم، عابد قبول کرد.

وقتی همه شام خوردند نانوا گفت: سرورم دوزخ یعنی چه؟

عابد پاسخ داد: دوزخ یعنی اینکه تو برای رضای خدا یک نان به بنده خدا ندادی ولی برای رضایت دل بنده خدا یک آبادی را نان دادی.