شوهرم مبتلا به شبه شیزوفرن است
پرسش: مردی ۳۰ ساله هستم. ۷ سال پیش ازدواج کردم. همسرم از سردردهای عصبی رنج میبرد و پزشکان تشخیص میگرن دادند. بعد علائم افسردگی نمایان شد و داروهای مختلف مصرف کرد که نهتنها بهبودی حاصل نگردید بلکه سردرها بسیار شدیدتر شد. بعد از ۲ سال توهم و هذیان و ترس غالب گردید. با مراجعه به پزشک دیگر و بستری شدن در بیمارستان شبه شیزوفرن تشخیص داده شد. همسرم فقط به کلوزاپین جواب داد و حدودا ۳ سال وضعیت شبه شیزوفرن او کنترل گردید تا اینکه جهت بچهدار شدن اقدام کردیم. طبق نظر پزشک داروها تغییر کرد و حدودا تا ۲ سالگی دخترمان با همان دوز داروها مدارا کردیم تا اینکه بیماری دوباره تشدید شد. طبق نظر دکتر دیگری ۶ جلسه الکتروشک انجام که وضعیت خیلی بهتر شد. تشخیص دکتر دو قطبی بود ولی بعد از گذشت ۳ ماه دوباره علائم توهم و ترس پیدا شد. این بار دکتر اسکیزوافکتیو تشخیص داد. داروهایی هم که استفاده میشود کلوزاپین ۳۰۰ میل و والپرات ۱۰۰ میلی دارویی جهت پای بیقرار و یکی دو داروی دیگر. در حال حاضر همسرم اعتماد به نفس بسیار پایینی دارد، حتی از کار کردن با کنترل تلویزیون هم میترسد. ترس دزدیده شدن بچه، ترس تنها ماندن در خانه و بیمسئولیت بودن، که همه اینها به شدت بر زندگیمان تاثیر گذاشته است. به نظر شما چه کار کنیم؟ آیا به دکتر دیگری مراجعه کنیم؟ ازمشاوره کمک بگیریم؟و یا راهکار دیگری پیشنهاد میکنید.
با ویکی روان همراه باشید.
پاسخ: سلام. پیرو سوال مطرح شده با توجه به تشخیص اولیه همکاران و اقدام به دارو درمانی، مهمترین نوع مداخله است. به صورتی که درمان اولیه اسکیزوفرنی، مصادف با مصرف داروهای آنتی سایکوتیک میباشد که اغلب با ترکیبی از حمایتهای روانی و اجتماعی همراه هستند. راه اول برای درمان اختلال روانی مرتبط با اسکیزوفرنی، تجویز داروی ضدروانپریشی است که میتواند علائم مثبت روانپریشی را در حدود ۷–۱۴ روز کاهش دهد. داروهای ضدروانپریشی، به هر حال، به میزان قابل توجهی نسبت به بهبود علائم منفی و اختلال در شناخت ضعیف میباشند و استفاده درازمدت از این دارو، خطر عود را کاهش میدهد.
همچمین شماری از مداخلات روانی اجتماعی ممکن است در درمان اسکیزوفرنی مفید باشند که عبارتند از؛ خانوادهدرمانی، ارتباط درمانی مثبت، اشتغال، بازسازی شناخت، آموزش مهارت درمان شناخت رفتاری (CBT) و… که ممکن است عود شدن بیماری و بستری شدن در بیمارستان را کاهش دهد.
