سخنان بزرگان شماره ۲۹

با ویکی روان همراه باشید.

1. اندیشه مرهم از سر بدر کن که مرهم این زخم جز شدت آن جراحت نباشد. (عطار)
2. آخرین درمان داغ است. (عطار)
3. سنگ دوست از گوهر دشمن عزیزتر است. (عطار)
4. جز طلب مطلب. (عطار)
5. خواب را با عشق کار نباشد. (عطار)
6. تو آنی که این دم هستی و می‌کنی، نه آنکه بوده‌ای و کرده‌ای. (عطار)
7. هرکه در وادی توحید گم نگردد گمراه گردد. (عطار)
8. آنان که هوای دانه کردند اسیر دام ماندند. (عطار)
9. فرد خلاق نمی‌تواند راه رفته را طی کند. (اشو)
10. ذهن جمعی پست‌ترین ذهن در دنیاست. (اشو)
11. منطق می‌تواند از عشق بگوید ولی نمی‌تواند عاشق شود. (اشو)
12. وحشت از سکوت به این معناست که تو در درون، ذهن وسواسی، تب‌آلود و بیماری داری که پیوسته از تو طلب می‌کند که فعال باشی. (اشو)
13. سیگار بکش، اما بسیار آهسته سیگار بکش، با هوشیاری کامل، تا لااقل بفهمی چه کار می‌کنی. (اشو)
14. هر وقت بایدی درکار بود، وسواسی هم در پشت آن پنهان است. (اشو)
15. جایی برای رفتن نیست. هرچه هست اینجاست. کل هستی به همین لحظه ختم می‌شود. (اشو)
16. انرژی‌ات را با دیگران تقسیم کن، معامله نکن. ببخش چون داری که ببخشی، نه برای این‌که عوضش را دریافت کنی. بهشت جای معامله‌گرها نیست. (اشو)
17. نفس، مرگ توست و مرگ نفس آغاز زندگی واقعی توست. (اشو)
18. وقتی خلاق هستی، تو در حال حاضر همانی هستی که همیشه دلت می‌خواست باشی. (اشو)
19. نفس همیشه در تلاش برای شنا کردن در خلاف جهت رودخانه است. (اشو)
20. اگر سعی کنی چیزی را بی‌عیب و نقص ارائه دهی، آن چیز همچنان نیمه‌کاره و ناقص باقی خواهد ماند و اگر آن را خود به خود به طور طبیعی انجام دهی، همیشه کامل از آب در خواهد آمد. (اشو)