آمانتادین Amantadine
آمانتادین جزء داروهای آنتی کولینرژیک محسوب می‌شود و به شکل خوراکی و کپسول تجویز می‌شود. آمنتادین در درمان پارکینسون، آنفولانزا و پروفیلاکسی استفاده می‌شود.
آشنایی با داروی آمانتادین
با بخش داروهای روانپزشکی در سایت ویکی روان همراه باشید.
دوز مصرف آمانتادین بر طبق تجویز پزشک معالج مصرف گردد. برای بزرگسالان ۲۰۰ میلی‌گرم یک بار یا ۱۰۰ میلی‌گرم دو بار در روز استفاده می‌شود.
در کودکان ۹ تا ۱۲ سال مقدار ۱۰۰ میلی‌گرم در روز خورده می‌شود. در کودکان ۱ تا ۹ سال مقدار ۸/۸ میلی‌گرم یا ۴/۴ میلی‌گرم در دو یا سه بار در روز مصرف می‌شود.
درمان باید به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت بعد از ناپدید شدن نشانه‌های بیماری پایان یابد.
عوارض جانبی مصرف آمانتادین – Amantadine
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی استفاده Amantadine با پزشک معالج مشورت شود و در صورت بروز واکنش حساسیت مفرط باید مصرف دارو قطع گردد.
از عوارض مشهود مصرف این دارو میتوان به موارد زید اشاره کرد:
کمی فشار خون در حالت ایستاده، نارسایی احتقانی قلب، کبودی پوست (با مصرف درازمدت)، بی‌اشتهایی، افسردگی، خستگی، کانفوزیون، سرگیجه، سایکوز، توهمات، اضطراب، تحریک‌پذیری، آتاکسی، بی‌خوابی، ضعف، سردرد، منگی، اشکال در تمرکز حواس، تهوع، یبوست، استفراغ، خشکی دهان، احتباس ادرار.
احتیاطات در مصرف آمانتادین
Amantadine تاثیرات منفی بر جنین دارد، در زمان بارداری مصرف آن توصیه نمی‌شود.
استفاده از داروی آمانتادین در افرادی که سابقه بیماری کبدی، حملات تشنجی، سایکوز، بیماری کلیوی، درماتیت اگزمایی عود کننده، صرع، بیماری قلبی – عروقی (بخصوص نارسایی احتقانی قلب)، کمی فشار خون در حالت ایستاده (ممکن است باعث تشدید این اختلال‌ها گردد)، قبل از مصرف آن پزشک معالج را از سوابق بیماری خود آگاه کنید.
