بسیاری از افراد گمان می کنند که علت عدم تعهد بعضی فرزندان به اصول اخلاقی، ریشه در عدم آموزش عملی این اصول توسط والدینشان می باشد. این در حالی است که تجربه نشان می دهد بسیاری از افرادی که در معرض آموزش کامل ترین اصول اخلاقی قرار گرفته اند نیز در بعضی موارد دچار تزلزل اخلاقی و ارزشی شدید شده اند.

آموزش عملی یا آموزش گفتاری

با ویکی روان همراه باشید.

ریشه یابی اینگونه موارد ما را به سمت تضاد رفتار و گفتار والدین آنها هدایت می کند. والدینی که سعی می کنند ارزشهای اخلاقی را تنها از طریق بیان و گفتگو به فرزندانشان منتقل کنند، بهتر است آگاه باشند که اثرات تخریبی این شیوه تربیت فرزند می تواند مضرتر از عدم آموزش اصول اخلاقی باشد.

امام حسین (ع) در این باره به نکته زیبایی اشاره کرده و فرموده اند:

همواره دیگران را به شیوه هایی غیر از سخن گفتن مستقیم، به دین خداوند دعوت کنید (کونوا دعاۀً لِلنّاس بغیر السنتکم).

از دیدگاه روانشناسی کودک نیز بهترین و کامل ترین روش برای آموزش مسائل اخلاقی به فرزندان، آموزش به صورت غیر مستقیم از طریق الگوبرداری رفتاری یا آموزش عملی است.

زیرا اینگونه آموزشها بر روی ضمیر ناخودآگاه فرزندان تأثیر بیشتری گذاشته و برای همیشه در ذهن آنها باقی خواهد ماند.

بنابراین اولین و مؤثرترین قدم در راه آموزش مفاهیم اخلاقی و تربیتی به فرزندان، تصحیح عملکرد خود والدین است که می توانند با عملکرد اخلاقی خود، این اصول ارزشمند را در ذهن فرزندانشان نهادینه کنند.