ماریا مونتسوری ،از روانشناسی تا تبعید
ماریا مونتسوری پزشک، فیلسوف، آموزگار و انسان دوستی اهل ایتالیا. او در سال ۱۸۷۰ در آنکونای ایتالیا به دنیا آمد و پس از گذراندن ۸۲ سال سرشار از نوآوری و کوشش برای بهتر شدن زندگی انسان ها در سال ۱۹۵۲ در هلند درگذشت.
زندگینامه ماریا مونتسوری
با سایت روانشناسی ویکی روان همراه باشید.
ماریا مونتسوری نخستین پزشک زن ایتالیا بود و پس از پایان تحصیل به عضویت کلینیک روانشناسی دانشگاه ساپینزای رم درآمد. اما او با الگوها و قانون های کهن و به ظاهر غیر قابل تغییر زمانه سر سازش نداشت و آن ها را به چالش کشید.
ماریای جوان، می‌خواست آن “موجودات کوچک غیرعادی” را آموزش دهد. کودکانی که تا آن زمان به خاطر نیازهای ویژه شان غیرقابل آموزش و پرورش به شمار می‌رفتند و هیچ کس برای پروراندن آن ها خود را دچار زحمت نمی‌کرد.
اما، ماریا مونتسوری، در یک کنگره آموزشی که در سال ۱۸۹۶ در شهر تورینوی ایتالیا برگزار شد، اعلام کرد که می‌خواهد به این کودکان رها شده آموزش دهد.
تحقیقات ماریا مونتسوری
سخنان مونتسوری، وزیر آموزش ایتالیا را به این موضوع علاقه مند کرد و به این ترتیب ماریا مدیر یک موسسه آموزش کودکان عقب مانده ذهنی شد.
پس از پایان یک دوره آموزش، از شاگردان ۸ ساله ماریا در این موسسه آزمون خواندن و نوشتن گرفته شد. آزمونی مشابه آن چه برای کودکان سالم برگزار می‌شود. نتیجه، همه را میخکوب کرد.
دانش آموزان عقب مانده ذهنی، توانستند امتیازی بالاتر از میزان متوسط به دست آورند، یعنی عملکردی بهتر از دانش آموزان سالم.
به این ترتیب، این فکر در ماریا مونتسوری به وجود آمد که اگر توانایی ذهنی بچه های عقب مانده ذهنی تا این حد بالاست پس توانایی بچه های سالم چه قدر می‌تواند بالا باشد؟
موفقیت ماریا مونتسوری در آموزش به کودکان عقب مانده ذهنی، باعث شد تا او در سال ۱۹۰۶، یک “خانه کودک” در یکی از فقیر ترین محله های رم بنیاد نهد و در آن جا محیطی مناسب و آرامش بخش برای کودکان به وجود آورد تا هر یک بر اساس توانایی خود رشد کنند و مهارت هایی را به دست آورند.
روشی که ماریا مونتسوری به کار برد عبارت بود از فراهم کردن ابزارهایی از زندگی واقعی و طبیعی با پیچیدگی ساختاری متفاوت که در اختیار بچه ها قرار می‌گرفت تا توجه آن ها را جلب کند و کودک هنگام کار با این ابزارها، مهارت های خود را بیشتر کند و به تدریج به ابزارهای پیچیده تری که در اطراف خود می‌بیند توجه کند.
به این ترتیب، کودک، خود می‌آموزد و نقش آموزگار تنها راهنمایی است و فراهم کردن لوازم و محیط مناسب برای آموختن. ویژگی محیط و ابزارهای روش ماریا مونتسوری درگیر کردن کودک با شرایط طبیعی محیط زندگی است.
هنگامی‌که کودک برای انجام کارهای دشوارتر آماده شد، آموزگار او را به درگیر شدن با مفهوم یا ابزاری پیچیده تر راهنمایی میکند. اگر یک مثلث را در نظر بگیریم سه ضلع آن، کودک، محیط و آموزگار یا پدر و مادر خواهند بود.
موسیلینی، رهبر حکومت فاشیستی ایتالیا در آن زمان، ماریا مونتسوری را به خاطر مخالفت با فرستادن کودکان به جنگ و مخالفت با سیاست های دولت، از کشور تبعید کرد و به این ترتیب گذران سال های دور از وطن برای مونتسوری آغاز شد.
او چند سالی را در اسپانیا و هلند زندگی کرد. هنگامی‌که در هلند زندگی می‌کرد، “انجمن عرفان” هند از او دعوت کرد تا برای ترویج روش آموزشی اش به این کشور سفر کند.
ماریا مونتسوری پذیرفت و اقامتش در سرزمین هفتاد و دو ملت، به خاطر شعله کشیدن جنگ جهانی دوم، ده سال به طول انجامید. مونتسوری در هند، برتهیه شش بسته آموزشی مونتسوری برای هند سرپرستی کرد.
این بسته های آموزشی، پایه های استواری را برای روش مونتسوری در هندوستان به وجود آورد.
مونتسوری پس از پایان جنگ، سال های مانده از عمر پر بارش را در هلند سپری کرد، جایی که هم اکنون میزبان “انجمن بین المللی مونتسوری” (AMI) است.
ماریا مونتسوری ، در سال ۱۹۵۲ در هلند درگذشت.
