دزیپرامین Desipramine
دسیپرامین یا دزیپرامین از داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای است که از طریق مهار برداشت مجدد نوراپی‌نفرین و سروتونین توسط غشاء پایانه سلول عصبی پیش سیناپسی، غلظت آنها را در سیستم عصبی مرکزی افزایش می‌دهد.
این دارو برای درمان بیماری افسردگی بکار می‌رود.
مقدار مصرف دسیپرامین در بزرگسالان ۱۰۰-۲۰۰ میلی‌گرم در روز است و در کودکان، ۲۵-۵۰ میلی‌گرم در روز می‌باشد.
با بخش داروهای روانپزشکی در سایت ویکی روان همراه باشید.
عوارض جانبی دزیپرامین – Desipramine
عوارض جانبی دزیپرامین عبارتند از:
- خشکی دهان
- خواب آلودگی
- ضعف و خستگی همیشگی
- تاری
- یبوست
- تهوع
- کاهش فشارخون
- اختلال ضربان قلب
- اشکال در ادرار کردن
- تداخل در فعالیت جنسی،
- افزایش اشتها و وزن
- اختلالات خونی
- اغتشاش شعور
- لرزش اندام‌ها
- عصبانیت یا بی‌قراری
احتیاطات در مصرف دزیپرامین
- در هفته‌های اول درمان به دلیل افزایش تمایل خودکشی بیمار باید تحت نظر باشد و بیش از یک داروی ضد افسردگی در یک زمان نباید تجویز شود.
- به علت نیمه عمر طولانی دارو، تجویز یکباره مقادیر آن در موقع خواب، کفایت میکند.
- دوره درمان با این دارو باید کامل شود. این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود و ۷-۳ روز پس از قطع مصرف، بیمار باید تحت نظر باشد.
- برای شروع اثرات درمانی این دارو حداقل ۶-۱ هفته وقت لازم است.
- از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. در صورت نیاز، کاهش مقدار مصرف باید تدریجی و در طول یک دوره حداقل ۴ هفته‌ای انجام شود.
در موارد زیر مصرف دزیپرامین باید با احتیاط فراوان صورت گیرد:
- آسم
- اختلالات دو قطبی
- اختلالات خونی و گوارشی
- گلوکوم با زاویه باریک
- افزایش فشار کره چشم
- پرکاری تیروئید
- هیپرتروفی
- پروستات
- عیب‌کار کلیه
- اسکیزوفرنی
- حملات تشنجی
- حساسیت به داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای و
- احتباس ادرار
با مصرف دزیپرامین خشکی دهان ممکن است بروز نماید.
در صورت تداوم این عارضه به مدت بیش از ۲ هفته، باید به پزشک مراجعه نمود.
احتمال بروز حساسیت به نور با مصرف این دارو وجود دارد. استفاده از پوشش ضد آفتاب توصیه می‌شود.
در صورت نیاز به هر گونه عمل جراحی یا درمان اضطراری، پزشک معالج باید از مصرف دزیپرامین مطلع شود.
به دلیل احتمال بروز منگی و سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود.
