طبقه بندی بازی کودکان پیش دبستانی و اهمیت رعایت آن
بازی جزئی جداناپذیر از زندگی کودکان است. کودکان بیش از هر امر دیگر وقت خود را به بازی اختصاص می دهند. درباره فواید بازی و نقش آن در پرورش جسم و روح کودکان ، پژوهش های زیادی انجام شده است و کارشناسان و پژوهشگران به این نتیجه روشن رسیده اند که بازی ، نیاز اولیه و ضروری کودکان است و هر چه امکان پرداختن آنها به بازیهای سالم و سازنده بیشتر باشد، فکر و ذهن و جسم آنها بهتر پرورش می یابد و خصوصیت های اجتماعی آنها بهبود می یابد. در ادامه به طبقه بندی بازی کودکان پیش دبستانی می‌پردازیم.
فهرست موضوعات بررسی شده
طبقه بندی بازی کودکان
با ویکی روان همراه باشید.
طبقه بندی بازی کودکان پیش دبستانی به اشکال مختلف صورت گرفته است.
میلدر بازی بچه ها را در یک مهد کودک مورد مشاهده قرار داد و برحسب میزان مشارکت اجتماعی کودکان گروههای مختلفی را مشخص نمود.
۱- بازی غیر اشتغالی
کودکان در واقع بازی نمیکنند، بلکه به دور و بر خود نگاه کرده و به طور تصادفی درگیر برخی از فعالیت ها می شوند.
۲- بازی انفرادی
بچه ها به صورت انفرادی و تنها با اسباب بازی هایشان بازی میکنند و تلاشی برای ارتباط با کودکان دیگر به عمل نمی آورند.
۳- بازی تماشاگرایانه
کودکان بازی دیگران را مشاهده میکنند و با آنها صحبت میکنند، اما به بازی آنها نمی پیوندند.
۴- بازی موازی
کودکان در کنار بقیه، ولی نه با آنها، بازی و از رفتار آنها تقلید میکنند.
۵- بازی ارتباطی
کودکان با دیکران به تعامل میپردازند، به آنها اسباب بازی قرض می دهند یا از آنها اسباب بازی قرض می گیرند و در فعالیت های مشابه یکدیگر را دنبال یا رهبری می کنند.
۶- بازی تعاونی
گروههای سازمان یافته کودکان درگیر بازی، از جمله مسابقات مختلف، می شوند.
طبقه بندی بازی کودکان بر اساس نوع فعالیت:
۱- بازی حسی
بازی هایی نظیر آب پاشیدن، کندن گودال در شن، به هم کوبیدن ظروف فلزی، کندن گلبرگ گل، یا حباب درست کردن که تجارب حسی را شامل می شود.
در واقع کودکان از طریق این بازی های حسی دنیای پیرامون خود را می شناسند.
۲- بازی حرکتی از مهم ترین طبقه بندی بازی کودکان است
بازی هایی نظیر دویدن، لی لی کردن، یا تاب خوردن که حرکات فیزیکی را شامل می شود.
این نوع بازی به رشد عضلات و هماهنگی حرکتی و نیز آزاد سازی انرژی انباشته شده کودک کمک میکند.
۳- بازی جست و خیزی
بازی حرکتی شامل مبارزه ساختگی و آزاد سازی کنترل شده پرخاشگری. کودکان یاد میگیرند که تکانه ها و احساساتشان را کنترل کنند، و آن ها را از طرق اجتماعی پذیرفته شده نشان دهند.
رشد این نوع بازی اغلب از روش بازی پدرها با فرزندشان در منزل تاثیر می گیرد. گاهی این نوع بازی از کنترل خارج و بیش از اندازه خشن میشود، به طوریکه کودکان آسیب می بینند.
۴- بازی شناختی
بازی های در بر دارنده عناصری نظیر زبان، تکرار اصوات و واژه ها به دلیل طنین مضحک آنها، بازی با واژه ها یا چیستان ها.
این بازی ها به کودکان فرصت میدهد که بر اصوات واژه ها و قواعد دستوری مسلط شوند، بیندیشند، و مهارت های شناختی را در خود پرورش دهند.
۵- بازی نمایشی یا بازی وانمودی
بازی های در بر دارنده فعالیت های سرمشق گیری و نقش گذاری، مثل بازی خانه داری، آتش نشانی، پرستاری یا پزشکی، بچه داری، فضا نوردی، سربازی یا رانندگی.
این بازی به کودکان فرصت میدهد که به باز آفرینی تجارب خود پرداخته و نقش ها را تمرین کنند. به آن بازی نمادی نیز گفته میشود.
کودکان در سنین قبل از مدرسه معمولا همراهی خیالی می آفرینند که بخش جدایی ناپذیری از فعالیت های روزمره آنان می شود.
کودکان با این موجود خیالی صحبت، بازی، و طوری رفتار می کنند که انگار واقعی است.
۶- مسابقات و ورزش های رقابتی
بازی هایی شامل مسابقات روی صفحه مانند شطرنج، بازی های مهارتی نظیر دارت، یا مسابقات و ورزشهای فضای آزاد مانند گرگم به هوا یا قایم باشک.
کودکان یاد میگیرند که قواعد و نوبت را رعایت کنند، برد و باخت را بپذیرند و با سایر کودکان گروه همکاری کنند.
